Villian Jinchuriki (ASKIDA)

(10) Kabuto'nun Minneti

Medya: Bu bölümdeki Kabuto karakterinin vücudunun görünüşü

Yamato, Naruto, Hinata ve iri cüsseli bir köpek yürürken arkalarında hissettikleriyle durdular. Naruto boşluğa hitaben "Fark edilmediğini mi sanıyorsun?" diye seslendi.

Ağaçların arasından biri çıktı, bu Kabuto'ydu. Yamato ciddi ifadesiyle düşmana bakarken "Bize tek başına yaklaşacak kadar cesursun demek." dedi.

Kabuto samimiyetten uzak gülümsemesiyle yüzünü karşısındakilere tam çevirmedi. "Sadece Naruto-kun'la biraz konuşmak istiyorum."

Yamato "Endişelenme. Seni yakaladığımızda konuşacağın tek kişi Naruto olmayacak."

Naruto "Sasuke'nin nerede olduğu konusunda bir fikrin var mı?"

Kabuto hafif güldü ve alaycı bir tavır takındı. "Demek hâlâ şu Sasuke takıntısından kurtulmamışsın. Fakat takdir ettim, konuşmadan saldırmıyorsun. Olgunlaşmışsın Naruto-kun. Ne yazık ki sorunun cevabını bilmiyorum. Onu geçersek, sana bir hediye getirdim." Kabuto giydiği büyük kıyafetin içinde kollarını hareket ettirdi, bir şey almak için olsa da karşısındaki herkes anında tetiğe geçmişti. Kabuto bir defter çıkardı.

Naruto ciddiyetini hiç bozmadan "O da ne?" diye sordu.

Kabuto "Organizasyonumuzun Akatsuki hakkında elde ettiği bilgiler. Artık tamamen senin. Onu alabilirsin."

Bu cümleye üçü de şaşırmıştı. Naruto elbette inanmamıştı, 'Kabuto yine bir işler peşindedir. Dikkatli olsam iyi olur t'tebayo.'

Yamato "Orochimaru öldüğü için bizimle anlaşmaya mı çalışıyorsun?" diye sordu, her ne kadar ihtimal vermese de bu cümle en azından amacının ne olduğunu açıklamasını sağlardı.

Kabuto ona karşılık olarak "Bu sadece Naruto-kun'a olan minnetimin bir göstergesi. Basit bir hediyeden başka bir şey değil. Hem Akatsuki şu an sizin peşizde değil mi? Bu bilgileri istediğiniz gibi kullanabilirsiniz." dedi.

Naruto inanmadığını belli edercesine "Ne minneti, ne saçmalıyorsun?" diye sordu.

Kabuto gülümsemeyi bıraktı. "Orochimaru-sama öldükten sonra benliğimi yitirdim. Ailem, arkadaşım diyebileceğim hiç kimse yok. Eskiden olanları da hatırlamıyorum, zira düşman beni aldığında epey küçüktüm. Dünyanın dört bir yanını casus olarak dolaşıp durdum. Her yeri iyi bir amaç olmaksızın gezince tahmin edersiniz ki pek bir şey hissetmedim. Şu an bile köylerin, hatta ulusların meseleleri hiç ilgimi çekmiyor, benim için değerli hiçbir yanları yok. Orochimaru-sama da ölünce, artık Akatsuki'yi araştırmak için bir sebebim kalmadı."

Kabuto elindeki kitabı Naruto'nun önüne fırlattı. "Artık bir kimliğim yok. Bunun verdiği acının ne kadar kötü olduğunu anlıyorsundur değil mi Naruto-kun?"

Naruto ciddiyetini hiç bozmadı. "Ne anlamamı bekliyorsun? Ayrıca bir şey anlasam da durumun değişmeyeceğinin farkındasındır. Boşuna konuşma, ilgimi çekmiyor."

Kabuto 'Hn' diye bir ses çıkararak güldü. "Öyle mi? Bunu diyen Uzumaki Naruto mu yoksa Kyuubi mi acaba? Geçmişte korktukları, iğrendikleri için senden uzak duruyorlardı. Eminim kim olduğunu, neden var olduğunu defalarca sorgulamışsındır. Mükemmel, sarsılmaz bir inanç ve iradeye sahiptin. Bu sayede kendini Uzumaki Naruto olarak kabul ettirdiğin insan sayısı her geçen gün artıyor."

Naruto az önce söylediklerine ters şekilde Kabuto'nun her bir sözünü kalbinin derinliklerinde hissediyordu. İçinden 'Buralara gelmemi sağlayan benliğim değil, Tobi-san'dı. Bana bir amaç verdi, yaşamam için bir sebep sundu. Orochimaru senin için ne ise, Tobi de benim için o.' diye geçirdi. Elbette bunu onun yüzüne söylemesinin hiçbir ihtimali yoktu, tüm bunları düşünürken yüz ifadesini bir milimetre bile oynatmadı.