Jeongin sabah kalktı ve odadan çıktı arkasından gittim.
Jeongin,olanlara rağmen beni bırakmayacaksın değil mi? Beni yine seveceksin değil mi sevgilim?
Hyunjin..Bu ikimiz için de zor ve ben karşılaşabileceğimizi düşünmüyorum.
Ben beklerim.Gerekirse kıyamet günü seninle ahirette buluşmayı bile beklerim Jeongin.Ama lütfen beni bırakma.
Dinle.Ben seni hep seveceğim.Aramızda ne olursa olsun seni unutmayacağım.Sadece lütfen üzülme.
Sadece ona bakıyordum.Gözündeki üzüntülü bakışlar cidden beni sevdiğine anlam veriyordu.İstemiyordu beni bırakıp gitmeyi istemiyordu.
Hyunjin.Bak sana bir taktik vereceğim.Eğer birinin gitmesi seni üzüyorsa yapman gereken onu hiç tanımıyor gibi yapmaktır.Giden kişi senin hiçbirşeyin değilmiş gibi davran.Onu tanımıyormuş gibi..
Peki ya onunla olan anılarımız?
İşte o anları unutmanın başka yolu yok..
Bavullarını alıp kapıya yöneldi.Kapıyı açmak üzereyken onun kolunu tutup kendşme çevirmiltim.
Peki.Sana son kez sarılabilir miyim?Sadece arkadaşım olarak.
Ben sana ne demiştim?Ben artık senin arkadaşın değilim.
Doğru ya..Görüşürüz tanımadığım insan..
Hoşçakal Hyunjin..
O çıkar çıkmaz kapıyı çarpıp kapının önüne oturdum ve ağlamaya başladım.Ben bile kendimi ilk defa bu hadde kahrolmuş hissediyordum.Görenler napsın?
Aradan 5 yıl geçti Jeongin hakkında birşey hissetmiyordum.Gelmiş geçmiş bir konuydu.Aynı zamanda Minho adında bir arkadaş edinmiştim.
Minho ile konuşurken bana kütüphaneye gitmesi gerektiğini söyledi.Bende onu bırakmak istedim ve kabul etti.Birlikte motoruma bindik.Bir yandan bana yolu tarif ediyordu.
Geldiğimiz yere bakarken göz yaşlarım çoğalıyordu.Jeongin'i unuttum dedim ya az önce.Bu sadece benim kendime söylediğim bir yalan.
Bozuntuya vermeyip göz yaşlarımı sildim ve bir umut Minho ile içeri girdim.Masalara göz gezdirirken sevgilim,Jeongin'im gözüme çarptı.O buradaydı.Karşımda çayını yudumluyordu.Ben ona bakarken bizi fark etmedi.Sonra Minho ona seslendi.
Pişt.Baksana bi.
Hah.Pardon dalmışım.
Arkadaşımla kitap alacaktık.
Tamam efendim siz alın ben hazırlayım burayı
Fark etmemiş miydi,yoksa cidden beni unutmuş muydu?Minho ile birer kitap seçtik.Minho adını soyadını söyleyip üyeliği üzerine kitabı aldı.Sıra bendeydi.
Evet.Sizin isim ve soyisminizi alayım beyefendi?
Hwang Hyunjin.
Ne?NE?HYUNJİN!
SEVGİLİM BULDUM SENİ!
Çok sıkı sarılıyorduk.Onun o güzel bebek kokusu hala üzerindeydi.Çok özlemiştim onun kokusunu içime çekmeyi.
Jeongin.Evimi biliyordun.Sevdiğim,gittiğim yerleri de.Bana neden gelmedin Jeongin?
Sen..Beni unutursun diye.
YA BEN SENİ UNUTUR MUYUM SUCUKLU PİZZAM.
SENİ ÇOK SEVİYORUM HYUNJİN!
Library-ep15
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Library -Hyunin
FanfictionSen artık benim arkadaşım değilsin. . . . . 'Olaylar tamamen kurgudur. 'Kesinlikle kendi şahsi çalışmamdır.