Mijn vakantie liefde (Fleva)

Hoofdstuk 6!

Wolfs POV

"Wolfs?" Ik kijk om en zie Daan aan komen lopen. "de Vos?" vraag ik. "Dat wijfie van hier naast, Evie eh nee Elena ofzo" "Eva?" onderbreek ik hem en de schrik slaat me toe, ik had haar en haar vrienden zien drinken. "Ja die, volgens mij gaat het niet zo goed met haar" "Wat dan" ik spring op. "Ze is ladder zat" lacht hij. Ik ren langs hem heen naar buiten. Ik ren naar het meertje. "EVA" roep ik als ik haar zie "HEEEEEY FLOOTJE! Hoe is het met Ashley?" lacht ze. Oh nee, Daan sprak zeker de waarheid. "Eva, je bent dronken" zeg ik bezorgt. "Goed he?" Giechelt ze. "Nee Eva, helemaal niet goed" zeg ik en ik probeer haar vast te houden. "LAAT ME LOS" schreeuwt ze met dubbele tong. "Ga naar Ashley joh" sneert ze. Auw, dat doet pijn. "Eva ik heb niks met Ashley oke? We hebben gewoon gepraat" "Tuurlijk Flootje" en ze loopt weg. Maar ze ziet een boomstronk niet en valt voorover. "EVA!" roep ik en ik til haar op.  "LAAT ME LOS" huilt ze. "JE BENT STOM" roept ze er achteraan. "Eva alsjeblieft" ze huilt nog harder. "GA NAAR ASHLEY" "EVA! IK VIND JOU LEUK JA?" roept ik"NIET! DAT KAN NIET!" huilt ze. "Hoezo?" "KIJK NAAR ME? IK BEN STOM EN KAN NIKS, MIJN MOEDER IS NIET VOOR NIKS WEG GEGAAN" Huilt ze en ik laat ons op de grond zakken en houd haar vast. "Eva, ik vind jou leuk, niemand anders oke? En jou moeder is niet vanwege jou weggegaan." "Hoe weet je dat?" Jammert ze. "Daarom" en ik geef haar en kus op haar hoofd. Ik trek haar mee naar de grond. "Jij bent mijn Eef" fluister ik  en ik knuffel haar. "En jij mijn Flo" fluistert ze  terug. Ik kus haar mond en ze geeft zich over. Ik ga met mijn tong over haar lippen en ze opent haar mond. Ik verken haar mond en zij die van mij. Haar handen vlechten in mijn haar. En mijn handen gaan over haar rug. Buiten adem kijken we elkaar aan. Wat is ze toch mooi! Ik glimlach en til haar op. Ik breng haar naar de caravan en leg haar in bed. Ik geeft haar een laatste kus en draait me om. "Wat doe jij hier klootzak?"

Ik kijk recht in het woedende gezicht van een van de vrienden van Eva. "Eh Eva was een beetje dronken en ik dacht dat het veiliger was om haar naar bed te brengen. Zijn onderlip begint te trillen. En ineens barst hij in lachen uit {A/N Denk aan Romeo toen hij stoned werd op de zolder :p} Ik kijk hem aan. "Je had je gezicht moeten zien" giechelt hij. Ik ben een beetje van mijn schrik bekomen en lach mee. "Ik moet gaan" zeg ik lachend.

Eva POV.

Ik werd wakker met een enorme kater. Ik was boos op mezelf. Ik dat mezelf beloofd nooit te gaan drinken om problemen op te lossen. Ik hoor Bente ook kreunen. "Ik heb koppijn" kreunt ze. "Ik ook" kreun ik terug. Het was donderdag ochtend van de eerste week. Ik draai me nog een keer om. Dom was dat. Want ik stootte mijn kop keihard tegen de muur. "AUW KUTZOOI" ik hoor Bente lachen.  Ughh. Beide strompelen we uit bed. We pakken de spullen voor het ontbijt. Als we gaan zitten kijk ik recht in de ogen van Floris. Hij knipoogt. Ik kijk blozend weg. Maar als Bente het ziet kijkt ze hem heel boos aan. Ze is nog heel boos op hem. Dan komt mevrouw Dreesen aanlopen met een andere jongen. "Jongens, dit is mijn zoon Frits, hij is mij komen opzoeken en hij blijft de rest van de tijd" Hij ziet er super leuk uit. "Ruben en Nick, kan hij bij jullie in de caravan?" ze knikken. Frits pakt zijn spullen en brengt ze naar binnen. Dan beginnen ze met z'n drieën lol te maken. Bente loopt al snel naar ze toe. Daar zat ik dan. Alleen.

In Parijs liep ik weer alleen. Een grote herhaling van gister. Net toen ik weer mijn oordoppen wou pakken, stootte iemand me aan. Ik keek opzij. "Hey Frits" lach ik. "Heei Eva" lachte hij terug. We raakte aan de praat. Hij was super aardig. Toen we thuis waren gingen Frits en ik meteen naar heet strandje. Ik lied hem de rots zien. Opeens zuchtte hij. "Ik wou dat ik bij jullie in het huisje kon" Ik kijk hem vragend aan. "Ik vind dit verschrikkelijk, ik ben zo bang dat iemand er achter komt" "Waar achter?" Hij kijkt me onzeker aan. Ik sla een arm om me heen. "Je kan me alles vertellen" "Ik ben homo" fluistert hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. Op zijn beurt kijkt hij bang naar mij. "Oh Frits toch! Das juist gaaf! Kan ik eindelijk goed met iemand praten!" lach ik. Hij lacht nu ook. Hij en ik liepen lachend terug. We zagen Bente, Nick, Bloem en Ruben samen zitten bij de jongens hun caravan. Wij lopen naar mijn caravan. We gaan zitten. Ik kijk naar hun. Ze waren er altijd voor me. Altijd. Nu niet meer. Ze zien niet hoe ik me voel. "Is er iets Eefje?" vraagt Frits. "Nee Fritsie" We waren super close geworden in die korte tijd. Maar toch rolt er een traan over mijn wang. "Eefje?" hij komt dichter bij zitten. "Vandaag 13 jaar geleden heeft mijn moeder ons verlaten" huil ik. Hij knuffelt me en hij kijkt me aan. "Het komt allemaal goed" en hij geeft me een kus op mijn kruin. "Ik moet jou ook iets vertellen" en ik vertel Frits alles over Floris. "Als ik eerlijk ben vind ik m een klootzak, maar als hij jou blij maakt, maakt hij mij blij" en ik geeft Frits een knuffel

{Heeeeey mensen! Hoe vonden jullie het? Xx Anne}