Ait olmadığın bir yerde yaşamak nasıl bilir misin? Bir amaç uğruna başka şeyleri feda etmek, acılara katlanmak... Hayattan vazgeçmemek için bir sebep bulmak... Sıkı sıkıya bağlanmak... Ve hepsinin kopuşu...
Evimi özlediğimi düşündüğüm günleri hatırlıyorum. Ne kadar ulaşılmazsa o kadar arzu duyuluyor. Okuldan dönüp ertesi güne kadar yattığım günleri hatırlıyorum. Ne kadar yorgun ve ne kadar güçsüzdüm. Güneş doğmadan uyanıp düşüncelerden kurtulmak için kafama kurşun sıktığımı hayal ettiğim günleri hatırlıyorum. Tek derdimin o olduğu günleri hatırlıyorum. Yanlışlar yaptığımı hatırlıyorum. Hiçbirinin cezası bu kadar ağır değildi. Tükenene kadar güzel sevmek ve elimden geleni yapmak istediğimi hatırlıyorum. Yaratılıştan yanlış olan bir şeyi doğrularla düzeltemezsin. Ben bunu hak etmemiştim ama bunu kim umursuyor? Hakkı yenen biri olmaktansa hak yemeyi tercih ederim. Bir yıl sonra olacağım kişi şu anki ben olmayacak. Ve şu anki evinden uzaklarda olmak zorunda artık. Arkamda beni hatırlatacak şeyler bırakacağım. Beni güçsüzken umursamayanlar güçlenince umursayacak.
By eliza Victoria
04.09.22
