Beş Element Kralığı:KAYIP VARİS+18

#1-"TILSIM"

Bu kadın dağların ötesinde yaşar güçlerini tüm halktan saklarmış bir gün kahverengi gözlü adam odun toplamaya çıkmış ve kadını görüp Erosun okunu kalbine yiyi vermiş
Kadına da aynı şey olsun istemiş fakat ok kadının kalbine değil nefes boşluğuna denk gelmiş son sözü şu olmuş Alev saçlı kadının
"Nefes boşluğuma iyi bak"

Emliy Brown
Korkuyu damarlarım da akan kanda hissederken nefesim perçemlerime çarpıp hafif bir esinti bırakıyordu yanaklarımı ısırdım çünkü bunun bir rüya olmasını istiyordum uyanayım ve Gwen'nin kollarında bulayım kendimi evet kesinlikle bunu istiyordum neden bu saate dışarı çıktım ki neden?

Aptal mıydım,evet öyleydim etrafa bakıyordum açık bir dükkan arıyordum belki, belki yardım isterdim,etrafa tekrar göz attığımda dualarım kabul olmuştu karşımada ki açık kütüphaneye doğru ilerledim kapıyı çaldım ve içeri doğru adımladım etrafta kimse görünmüyordu arkalara doğru ilerledim gözüme kırmızı bir kitap çarptı mavi kitapların içerisinde düzensiz duruyordu kitabı kendime doğru çektiğinde kitap yere düştü ve rasgele bir sayfa açıldı ortamın verdiği adrenalinle kitabı yerden kaldırmak isterken bir anda yer sallanmaya başladı yere oturup başımı ellerimin arasına aldım bir kaç dakika sonra sallantı durmuştu kafamı avuçlarımın arasından çıkarıp kaldırdım etrafıma bakındım kütüphane epey dağılmıştı raflardan düşen kitaplar,yerle birleşmiş raflar.

ne oluyordu karnıma giren ufak sancılar korktuğumun belirtisiydi etrafa tekrar bakındığım da kimseyi görememiştim burdan çıkmak için girdiğim kapıya doğru adımladım kapının sağ tarafında bir kasa vardı kasada kimse yoktu ama bir terslik vardı girdiğimde bu kasa yoktu küçük bir çıtırtıyla arkama bakındım ta ki o sese kadar;

"Buyrun?"
Yerimde zıpladım önüme döndüğüm de bir elf bana bakıyordu, evet bir elf bana bakıyordu.

Elf yüzünde ciddi bir ifadeyle beni süzdü
Hiç bir şey söylemeden kapıdan hızlı adımlarla çıktım derin nefesler almayıda ihmal etmiyordum kapıdan çıkınca koridor beni karşılamıştı artık gerçekten delirecektim.

"N'oluyor? Nerdeyim ben!?"

Kendi kendime söylediğim kelimeler kafamdaki soru işaretlerini çoğaltıyordu
Başımın dönmesiyle duvara tutundum gözlerim kapanmak için yalvarırken ben direnmeye devam ediyordum.
Artık dayanamadığımı kabul ederek gözlerimi kapattım
___________________________________________

Yatığım yerdeki ağırlıkla irkildim belimi doğrultup önümde ki kadına baktım üstündeki siyah gömlek ve siyah pantolonla gayet şık duruyordu saçları sıkı bir topuz halindeydi bakımlı görünüyordu ama yüzündeki çizgiler onu elle veriyordu kadın yatağın kenarında oturmuş bana bakıyordu hızlı irkilmemin sonucunda o da hızla ayağa kalkmıştı yataktan hızla kalktım kadına sorgulayıcı bakışlar atarken kadın kurumuş dudaklarını araladı.

"Bayan Emliy sizi okulumuzda görmekten mutluluk duyduk!"
Dedi kadın tatlı bir ifadeyle Şaşkınlığıma hakim olamyarak ağzımı araladım.

"Pardon, anlamadım!.... adımı nerden biliyorsunuz bayan ben sizle tanıştığımı hatırlamıyorum, lütfen yanlışım varsa düzeltin"
Kadın hiç yüzündeki ifadeyi bozmadan anlayışı bir şekilde kafasını salladı.

"Lütfen oturun,hemen geleceğim"
Dedi ve kapıdan çıktı etrafa boş boş bakarken gözüm pencereye takıldı gri bulutlar gökyüzünü sarmıştı kışın böyle zamanlarda ağaç evime gidip ordan havayı izlerdim annem hasta olmayayım diye iki adet kabanımı oraya koymuştu ikisinde üst üste giyip çay içerdim ne güzel zamanlardı diye düşünürken kapının sesi tüm düşüncelerimi sel gibi akıtmıştı gelen kadına baktığım da elindeki üniformayı komidinin üstün koydu ve giymemi söyledi herşeyi anlatacağını umarak banyoya ilerledim
Giyindikten sonra banyodan çıktım kadın yatağa oturmuş beni bekliyordu odaya girdiğimde yatağa iki kez vurdu bende yanına oturdum.