...
Eve geldiğimizde hâlâ şaşkınlığımızı üstümüzden atamamıştık. Tarih dersinde öğrendiğimiz gerçek bizi şoke etmişti ve o şok gün boyu sürmüştü. Üstelik eve geldiğimizde de devam etmişti.
"Sence gerçek mi?"
Jisung'un söylediği şeyle ona döndüm.
"Gerçek gibi duruyor, ama yine de biraz şüphelendim."
Evet her ne kadar şaşırsam da biraz şüpheli bir durum.
"Tarih dersinde sınıfta sadece 4 kişi yoktu. Ve hoca bunu önemsemedi bile!"
Evet biz tarih dersindeyken sadece 4 kişi yoktu. Ve hoca onları bir gram umursamamıştı bile. Normalde derse geç kalan, derse gelmeyen kişileri direkt müdüre gönderirdi öğrenciler 1 dakika bile gecikse affetmezdi. Öyle manyak bir kadındı kendisi, ama ilk defa dersine gelmeyen 4 kişiyi umursamamıştı.
[Hyunjin]
"çocuğu gözünle sikmen bitti mi?
Minho'nun konuşması ile ona döndüm
"hyung buna sikmek denmiyor, sadece bakıyorum"
Minho Hyunjin'in söylediği şey ile derin bir nefes aldı ve dışarı vurdu nefesini sakin olmaya çalışıyordu.
"Lan oğlum yarım saattir gözlerinle deldin çocuğu amk" Minho'nun bu cümlesi ile Hyunjin dudaklarına pis bir gülüş yerleştirdi.
"Ne ya, sen derste Jisung'u yiyecekmiş gibi bakıyorsun. Ben sadece göz gezdiriyorum."
Minho duyduğu isimle hemen hyunjin'e döndü. Biraz kızarmıştı tabii
"Onunla bu aynı şey değil! Hem ben Jisung'a bakmıyordum bir kere!"
Minho hafif bağırarak konuştuğunda bile panik yaptığı anlaşılıyordu. Diğer üçlü Minho'nun bu haline kahkahalarla gülerken Minho tek tek hepsinin omzuna vurdu.
"Azcık daha yavaş olsan olur mu amk?"
"Aaaaa, sen ne kadar terbiyesizsin öyle. Hiç yakıştıramadım" dedi Hyunjin, jeongin'e bakarak jeongin ona 'ciddi misin?' der gibi baktı ve konuşmaya başladı.
"Hyung, senden sadece bir yaş küçüğüm?" Jeongin, kendisine bebek muamelesi yapmalarından nefret ederdi. Tabii hyung'ları bundan zevk alır ve yapmaya devam ederlerdi. Bu onlar için artık bir günlük rutindi. Jeongin'in nefret ettiği günlük rutin.
"Neyse, zil çaldı tarih dersi var. o manyak kadının dersine bir daha geç gitmek istemiyorum." Dedi Chan. Chan bunu söyler söylemez herkesin aklına aynı anı gelmiş olacak ki herkes kahkaha atmaya başladı. Bu Chan'ın hem sinirlenmesine hem de utanmasına neden oldu.
"JXŞÇĞŞSFCXĞDCXSŞD AZ DAHA DAYAK YİYİYORDUN AMK FKKRFOFKDF"
"HOCAYA NASIL YALVARDIN AMA JHEHCHSNCLSÇCMDEOPCÇDPDÖCPO"
"HOCAM VALLA ZİL SESİNİ DUYMADIM, HOCAM LÜTFEN, HOCAMM DJWIFSOFJEODJWF"
"Yeterin amk. o kadar da komik değildi."
"KOMİKTİ JJVIDFOEWJDPSO"
"Neyse ne, gidelim hadi"
Chan ve diğerleri ayağa kalktı, bir kişi hariç.
Hyunjin...
O hariç hepsi ayağa kalmıştı ama hyunjin ayağa kalkmaya tenezzül dahi etmemişti. Azıcık daha oturduktan sonra Chan dayanamamış olucak ki Hyunjin'e sinirli bir bakış atmıştı
"Hadi oğlum geç kalıcaz şimdi"
