Pt.9 (Ending)

709 44 9
                                        

မနက်လင်းတော့နေရောင်ခြည်နုနုနဲ့လေပြေညှင်းတချို့ကမျက်နှာပေါ်တိုက်ခတ်လာတာမို့
နွေးထွေးလွန်းတဲ့အိပ်ရာထက်Felixနိုးလာခဲ့တယ်

ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့hyunjinကိုမတွေ့
ညအိပ်ဝတ်စုံလဲပေးထားပုံအရသန့်ရှင်းရေး
လုပ်ထားတယ်ထင်ပါတယ်တစ်ကိုယ်လုံးမှာ
လာဗင်ဒါအနံ့တွေဖုံးနေသည်ကြောင့်hyunjinအနီးနားရှိနေသလိုခံစားရသည်

အိပ်ရာကနေထမယ်ပြင်တော့အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကနာကျင်မှုအရှိန်ထိုးတက်လာ၍ပြန်လှဲနေရသည်
"ဗိုက်ဆာလိုက်တာ"
မနေ့ကထိဘားမှမစားရလို့ အစာအိမ်တစ်ခုလုံး
ပြောင်ရှင်းနေသည်လေ

ဒေါက်ဒေါက်!
"Lixရေဝင်ခဲ့မယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့yeji noona"
ထမင်းစားပွဲကိုသယ်ပြီးအခန်းထဲဝင်လာတဲ့
yeji noona ဟာမနိုင်မနင်းဖြစ်နေလို့
သွားကူပေးချင်ပေမယ့်ကိုယ်တိုင်တောင်လမ်းလျှောက်ဖို့အဆင်မပြေပေ

"ထမင်းစားဖို့အတွက် မေမေပို့ခိုင်းလိုက်တာ"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ရပါတယ် မဟုတ်တာ"
တို့ကနဲစိတ်ကနဲလုပ်နေတဲ့Felixကိုyejiသေချာ
ကြည့်နေမိသည်နေလို့မကောင်းလို့များလားမသိ

"ဘာလို့လဲ ခံတွင်းမတွေ့တာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး စားလို့ကောင်းပါတယ် အန်တီက
လက်ရာကောင်းတာပဲဟာ"

စိတ်သိပ်မရှည်တော့တူကိုလှမ်းယူပြီးအသားကိုသေချာနွှင်ပေးရတော့သည် ကိုယ့်အကိုရဲ့
ဘာညာဘာညာလေးမှလားဂရုစိုက်ပေးရမှာပေါ့

"ရော့ ဒါကငါးတံခွန် စားချေ
lixကပိန်သွားလို့အားရှိအောင်စားကြားလား"

"Hyungတို့ရောnoona"
"အော် မနေ့ထဲကပြန်သွားတယ်"

"အင်! တကယ်လားဟင်"
"ဟုတ်တယ်lix ကိုမေမေကနေပါစေဆိုတာနဲ့
ပြန်သွားနှင့်ကြတာ"

"Samရောဘယ်သွားတာလဲဟင်"
"ဖေဖေနဲ့ခြံထဲလိုက်သွားတယ်
ခနနေထမင်းစားချိန်ပြန်လာလိမ့်မယ်"

"ဒါဆို"
"စိတ်မပူပါနဲ့ သူပြန်လာရင်lixစီတန်းလာမှာ
အခုထမင်းစားပြီးရင်သောက်ဖို့တိုင်းရင်းဆေး
သွားယူလိုက်ဦးမယ်စားထားနှင့်နော်"
"ဟုတ်ဟုတ်"

Sorry but you're already mine (Complete)Where stories live. Discover now