"နေကောင်းလားlix"
ကင်မရာကိုဖွင့်လိုက်တာနဲ့ဆံပင်ကောက်ကွေးတွေကကပိုကရိုကျနေပြီးbare faceနဲ့hyungဟာ
ဖြူဖြူစင်စင်မွေးကင်းစကလေးတွေလိုပါပဲ
ကြည့်ကောင်းနေလိုက်တာ"အင်း hyungရော"
"ကောင်းပါ့ဗျာ Samရဲ့အခြေအနေရော
ဘယ်လိုတဲ့လဲ"
"ခုထိတော့စောင့်ကြည့်နေတုန်းပါပဲ""အော်... hyungရဲ့အသိဆရာဝန်တစ်ယောက်ပြောပြတာတော့ကိုမာဝင်ပြီးပြန်နိုးလာခဲ့ရင်လည်း
ဦးနှောက်အစိတ်အပိုင်းတစ်ချို့ကမှတ်ဥာဏ်
မညီမမျှတာမျိုးဖြစ်တတ်တယ်တဲ့""ဒါဆိုပြောချင်တာကနိုးလာရင်တောင် အရင်ကဟာတွေမှတ်မိဖို့ခက်တာမျိုးလား"
"အင်းပေါ့"
"Hyungကိုကိုယ်ပြောထားတာမှတ်မိသေးလား""ဟင်?ဘာကိုလဲlix"
"ပရော်ဖက်ဆာDaniel Choiကိစ္စလေ""အော် အင်းဘာဖြစ်လို့လဲ"
"သူနဲ့တွေ့ချင်တယ်""အင်းအဲ့တာဆိုhyungမှာဖုန်းနံပါတ်တော့ရှိတယ်
ယူမလား?"
"အင်း"
"×××××""ဆက်ပြီးလို့ဘယ်သူလဲမေးရင်
hyungနာမည်ပြောလိုက်မယ်နော်""ဟုတ်ကဲ့ပါခင်ဗျာ"
"အဲ့တာဆိုGood night Hyung "
"Good afternoon lix Seungminကိုသတိရတယ်လည်းပြောပေးပါဦး"ဖွင့်ပြောခိုင်းရင်ကျဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ပဲလုပ်နေတဲ့hyungက တခြားသူလက်ထဲပါသွားမှာမကြောက်တာလား ကိုယ်ဆိုSamကိုဘယ်လိုမှစိတ်မချနိုင်ဘူး
သူကကျအေးဆေးလိုက်တာ...."ဖွင့်ပြောဆိုတာကျ မရဲပဲနဲ့"
"ဟဲဟဲ သတ္တိမရှိသေးလို့ပါ"
"အင်းပါ ဘိုင့်"
"ဘိုင့်ဘိုင်""SorryပါSamကိုယ်မဖြစ်မနေမို့ဒီလိုကြံလိုက်ရတာပါ
Samသာသိရင်လည်းနားလည်ပေးမယ်မှလားဟင်
ကိုယ်ကသိပ်ချစ်မိသွားလို့ပါကွာ..."ကုတင်ပေါ်အသာအယာလဲလျောင်းနေတဲ့
hyunjinနားမှာFelixဟာအရူးတစ်ယောက်လို
ကြေကွဲစွာ ငိုကြွေးနေလေရဲ့
သိပ်ချစ်မိသွားလို့ပေါ့ သိပ်ချစ်မိရင်အချစ်တစ်ခုတွက်အရာအားလုံးကိုမဖြစ်ဖြစ်အောင်စွမ်းဆောင်နိုင်တယ်
မကောင်းတဲ့အရာဖြစ်နေရင်တောင်Felixဆိုတဲ့လူက
Hyunjinဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ရှေ့ဆက်တိုးမိမယ်ထင်ပါတယ်...
YOU ARE READING
Sorry but you're already mine (Complete)
Fanficချစ်တတ်လွန်းသူကြီးနဲ့မချစ်ရက်တော့သူတစ်ဦး... ဒီသံသရာမှာတည့်တည့်ကြီးကိုတိုး...