Haber

882 63 28
                                    

Arkadaşlar aklıma gelmişken bir uyarı vereyim sonradan anıran olmasın diye.

Bu hikayede hiçbir şekilde erkekleri kötüleme amacım yoktur, karakterin genelleme yapmasını özellikle üzerine alınacak varsa alınmasın baştan uyarıyorum.

"Kızım sana bir haberim var!"

Babamın odama annem ve 16 yaşında ki kardeşim ile ani girişi ile yatağımda telefon oynarken sıçradım!

Kardeşimin yüzünde ki gülümseme ile iyi şeyler olduğunu hissediyordum. Ne zaman gülümsese her şeyin yolunda olduğu hissini veriyordu. Onu seviyordum benim hayatta ki tek arkadaşımdı.

"Ne oldu baba? Korkuttun beni!"

Kardeşim benim korkmamı komik bulmuş olacak ki kendini gülmemek için zor tutuyordu. Ama başarılı olamıyordu onun böyle gülüşünü görünce bütün kızgınlığım geçmişti.

"Dediğim gibi sana bir haberim var senin içinde iyi olur ama sana söylemeden kendi başıma bir karara varmak istemedim."

Kesin dışarı çıkmak zorunda olduğum bir haber ile bana gelmişti. Eminim.

"Hoşuna gitmeyebilir ama benim kuzenimin avukat olan bir kuzeni var. O, kendisine yardımcı olması için genç birisini arıyormuş. Belki gitmek istersin biraz sosyalleşmen açısından. Ne dersin?"

Biliyordum işte!

"Baba ben dışarı çıkmak istemiyorum bunu konuşmadık sayıyorum lütfen beni rahat bırakın."

Şuan hiç sırası değil cidden.

"Kızım bir dene-"

"Baba lütfen. İstemediğimi söyledim odamdan çıkar mısınız?"

Babam daha fazla zorlamaması gerektiğini anlamıştı ki gitmeye karar verdi. Kapıdan çıktıktan 5 dakika sonra kardeşim geldi.

"Abla konuşabilir miyiz?"

"Gel hadi konuşalım"

"Neden istemedin?"

"Ben yapamam. İnsanlarla muhatap olmak istemiyorum."

"Biliyorum senin için zor olacak özellikle erkeklerle daha zor olacak ama merak etme avukat bir kadın."

"Aslında olabilir ama kadın olması bir şeyi değiştirmiyor. İlla ki erkeklerle diyalog kurmam gereken işler olacak."

"Abla en azından denemelisin her erkek aynı değil. Biliyorum geçmişte iyi şeyler yaşamadın ama bunu atlatman gerekiyor."

Gözlerim o anlar aklıma gelince dolmuştu.
Kardeşim gözlerimi fark edince onunda gözleri dolmuştu.

Bana sarılmak istiyor gibiydi ama tereddüt içindeydi çünkü insanlar bana dokunduğu zaman kriz geçiriyordum.

Ailem olsa bile.

"Gel buraya."

Bunu dememi bekliyormuş gibi kollarını yavaş hareketlerle bana doladı. Başta ona sarılmak istemesemde onun ve benim ihtiyacım olduğunu fark ettim ve ona tereddütle sarılmaya karar verdim.

Kardeşim dışında sadece annemle temas kurabiliyordum. Babamla kuramıyordum çünkü ne zaman temas kursak o anlar aklıma geliyordu ve ben bana dokunduğu yerleri kazımak istiyordum.

Kardeşimle sarılmamız bittiğinde kardeşim benden biraz uzaklaşıp gözlerime yalvarırcasına bakmıştı.

Onun yavru kedi bakışlarına dayanamıyordum.

"Bana biraz zaman verin bunu düşüneceğim."

"Tamam abla ama lütfen bunu iyice düşün. Düşünsene seninle dışarıda alışveriş yaptığımızı. Lütfen!"

Onun bu basit şeyler için hayal kurmasını istemiyordum, sana beklentilerindeki gibi bir abla olamadığım için özür dilerim bir tanem bunu senin için deneyeceğim ama bunu hazmetmem gerekiyor.

"Tamam ablacığım ben bunu düşüneceğim."

Kardeşim elimi tutmuştu ve usulca elimi öpmüştü. Kalkıp odamdan çıkacakken bana döndü.

"Seni seviyorum."

Ona dolu gözlerle gülümsedim. Odamdan çıkarken bana attığı o hüzünlü bakışla ikna olmuştum aslında bunu yapacaktım.

*
*
*
*

Arkadaşlar bimde alışveriş yaparken kafama donk diye giren düşüncelerim ile bu kitabı yazmaya karar verdim.

:

İyi okumalar!

Avukat Hanım GxGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin