7. Bölüm // Küvet (SMUT)

9.2K 161 257
                                    

Felix üzerindeki hizmetçi kıyafetiyle Hyunjin'i tahrik etmek için kalçalarını sallamaya ve ona yaklaşmaya başladı.

-Hastanede-

Eserlerine bakıyorlardı, hepside sırıtıyor o gururlu bakışlarını acı çeken hastanın üzerinde gezdiriyorlardı. Normal bir hayat yaşamak ister miydiler? Hayır, onlar yine aynı bok çukurunun içine girerlerdi. Hastanın bomba yakınlarında olacağınıda önceden biliyorlardı. Minho için bu durum tehlikeliydi ama onu tanımasının imkansız olan bir tarafı daha vardı, kafasını o kadar sert vurmuştuki doktor ailesini bile hatırlamacağını belirtmişti. Doktor kimdi de bunları ona anlatma izni olmadan rahatça anlatıyordu? Çalıştıkları yer sarmaşık gibiydi, dallarını her alana dağıtmış gözlem yapıyordu, sinsiydi. Doktor A ekibinden biriydi. Yüzlerce insanı öldürmüştü. Psikopatın tekiydi, işte bu yüzden şirket için güvenilirdi. Minho, Chan ve I.N hastanın etrafına toplanmış ona bakıyorlardı, kafasının her yerinde sargı bezleri vardı. Bu görüntü üçünede zevk veriyordu sanki, eserleri parçalara ayrılmalıydı onlara göre. Hastanın suratı gözükmüyordu. I.N bunu doktora sormuştu, "Yüzü aşırı dercede sıcağa maruz kaldığı için, yara izleri rahatsız edici ve iyileşmesi için buna ihtiyacı var. Gerçekten görmek istediğinizde size fotoğraflarını getiririm." diye cevap vermişti doktor. Fakat bir süre sonra Chan geri çekildi, daha fazla bakmak istemediğini belirtmek için. Minho yanına yaklaştı ve I.N'in yanından uzaklaşmak için kolunu çekiştirdi:

Lee: O çocuğa güvenmiyorum

Chan: Sebep?

Lee: Her şeyi o yapmış. Fotoğraflar en yakın arkadaşına ait, ailesinin öğrenmemesi için silmeye çalıştığını ben yanındayken söylemişti? Chan bu çocuk bizim gibi değil, manyağın te ki.

Chan: Hyunjin olayını neden bu kadar abartıyorsun Lee? Siktir etsene

Lee: Anlamıyorsun, bak bunlar yıllardır arkadaşlar çocukluklarından beri? Nasıl hiçbir suçluluk hissetmeden bunları ona yapabiliyor?

Chan: Bazen en sevdiğin insandan bile vazgeçebilirsin, Lee. Bu zor bir şey değildir, üstelik o kişi bencilse.

Lee: Hyunjin'den nefret ederim bu işi ben yapsaydım bu şekilde düşünmezdim çünkü nefret eden benim ama o çocuk.. güvenilmez Chan

Chan: Kimse güvenilir değildir. Ve emin ol bir gün öleceğiz ve kimsenin sikinde olmayacak. Sende kimseyi siklememeyi öğrenmelisin

Lee: Seni uyardım ama başına o çocuktan dolayı bir şey gelirse yardım etmeyeceğim.

Chan: Kendi başımın çaresine bakabilecek yaştayım Lee.

I.N: Yetti mi bu kadar fısıldaşma?

Chan: Geliyoruz.

Minho Jeongin'e baktı, Jeongin ise telefonla uğraşıyordu. Kafasını kaldırdı ikisi göz göze geldiler. Minho kaşlarının çatık olduğunu ve daldığını farketti, yüz simasını değiştirdi ve daha sert bir ifade takındı. Çocuk suratında sinsi bir gülüşle kafasını Chan'e çevirdi. İkiside birbirne gülümsedi, ne oluyordu? Ne bu samimiyet? Minho içinden "Sahte samimiyetinizi sikeyim." dedi. Onların yanına yürüdü ve Chan'in omzuna 'samimi' bir şekilde vurdu. I.N ikisinede baktıktan sonra hastaya döndü ve hastanın ayık olduğunu ve onlara baktığını farketti. Hasta bir şeyler gevelemeye başladı, Minho'nun siniri bozulmuştu.

Lee: Sesli konuşta biz de duyalım

Hasta: B..Bo

Lee: Ehh yeter! Konuşuyorsan tam konuş ya da dilini keseyim hiç konuşama

Chan: Sakin mi olsan biraz

Lee: Anasını siktiğimin veledi konuşsun o zaman bir an önce

Hasta: Min- min.. ho

SEN | BxB | HYUNLIX +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin