-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Karylle
Vice! Sh*t. What are you doing to yourself? G*go ka! I'm with Yael in the car. Siya yung nagdrive kasi wala ako sa sarili sa mga nangyayari this time.
Ano ba kasing pumasok sa ulo nitong baklang 'to at nagdrive nang s'ya lang mag-isa eh. Tsk! Now, I'm shaking. Nag-aalala ako. Ewan ko ba kung bakit! Basta, Nag-aalala ako. While Yael was driving, Tinitignan n'ya ako sandali to see kung Okay lang ba ako.
"Babe. Relax! Just Relax. Baka ikaw naman yung isugod sa Hospital pag nenenerbyos ka. Just pray na he's Okay." he said and put his right hand on my hand and pressed it to reassure me na magiging Okay din si Vice while yung left hand nya nasa manibela.
Tama si Yael. I should relax and Pray na sana safe si Vice instead of getting panic. Nakasunod lang kami sa Sasakyan ni Billy and Coleen kasi alam ni Billy kung saang Hospital si Vice naroon. Lord, Just please keep Vice safe. I'll blame myself if he's not Okay.
X-X-X-X
Sabay na kaming lahat na pumasok ng Hospital. Natataranta na kaming lahat sa mga nangyayari. Billy was the one who asked where Vice was. Kahit kilala kami ng tao, Wala na kaming time for disguise. Kelangan kami ni Vice, Bahala na.
"He's still on the operating room po." Sabi ng Nurse sa Nurse Station na pinagtanungan ni Billy. Karakaraka kaming pinuntahan kung saan yung Operating Room and saktong kalalabas lamang ng Doctor na siguro'y nag-handle ng Operation ni Vice.
"D-doc. H-how is he? I-is he Okay? A-ano po Doc?" Utal na utal na akong nagtanong sa Doctor na lumabas. He removed his mask and smiled sadly at us. Kinabahan ako dahil sa sad smile. Nagpaikot-ikot lang naman ng lakad si Anne nang dahil sa kaba. Si Billy and Coleen naman kasama ko waiting for the Doctor's answer. Kaming lahat, tarantang taranta na kami. All we want to hear is Sana okay si Vice.
"He's stable Ms. Karylle!" sabi ng Doctor na ikinakunot ng noo ni Yael.
"Mrs. Karylle na po." sabi ni Yael and smiled at me. Kaya siniko ko nalang sya ng slight. Kaya tumigil din naman.
"Ahm, Okay Mrs. Karylle. He can be transferred to a private room. Di pa sya pwedeng idischarge. He needs to stay here for some process and we will still observe him. Maraming dugo ang nawala sakanya. Buti na nga, at naisugod sya agad dito kung hindi, Tuluyan nang naubos ang dugo n'ya and possibleng ikamatay n'ya yon before sya umabot dito." sabi ng Doctor. And that answer was all we need. Yung Okay sya! Yung stable s'ya. Kinakabahan pa rin naman kami ng konti kasi baka pagkagising n'ya, Hindi na n'ya kami kilala. Baka pagkagising n'ya, Pati ngalan n'ya nakalimutan na n'ya.
"Thank God, He's Okay. Thank You Doc." Sabi ko and nagShake Hands kay Doc.
Lahat kami napa "ThankYou Lord" nung marinig ang sinabi ng Doctor. Although, He's not 100% Okay, Atleast he's alive. There's really a miracle. Thank You Lord. Yael just tapped my back and led me to the chair na nasa labas ng Operating Room para makaUpo.
"See? I told you. He's Fine! Kaya stop worrying, Babe." sabi ni Yael saken. Tama nga sya. I just smiled at him and sumandal sa shoulders nya.
"May I now leave you? Ahm, Mabuti pa dalhin na natin si Vice sa isang private room." sabi ni Doc and we all stood up nung makitang nilabas si Vice na nakahiga sa isang Hospital Bed, Walang malay. I saw a plaster on his head na parang yun yung inoperahan. Ang daming galos sa katawan. I felt pity! Hindi naman s'ya aalis at magdaDrive ng mag-isa kung di dahil saken e. Di s'ya magkakaganyan kundi dahil saken. My tears fell as I watched him na nakahiga dun. We're now leading to the private room na pagstayhan ni Vice sa pagpapagaling n'ya.
