Retrorsum converti ~ Taekook

2

Bunca insanın arasında hiç yalnız kaldın mı? Etrafında en güzel arkadaşlıklar kurulurken, dostluklar, sevgiler ve aşklar yaşanırken, sen hiç yalnız başına sadece kös kös oturdun mu? Yalnızca etrafa bakıp belki biri benimle konuşur, belki biri benle iletişime geçer diye hiç düşündün mü? Yalnızlığın ne demek olduğunu sen hiç tattın mı? Belki de yalnızım derken etrafında dönen binlerce insanı sen yoksaydın. Derdini anlattığın kişiler olmasına rağmen sen kendine yalnızlık damgasını vurmuş da olabilirsin. Ama ben ne yaslanacak bir omuzu ne de her şeyimi anlatacak birini bulamadım... Ailem bile beni yok sayarken yalnızlığı en iyi ben bilirim...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Günler hep aynı mı yoksa bana mı öyle geliyor bilemiyorum. Canım sıkılıyor, bunalıyorum. Anlatamıyorum ve sanki günden güne kahroluyorum. Hayat bu kadar sıkıcı mıydı yoksa ben mi büyüyorum anlamıyorum. Kimse neden benle konuşmuyor ya da ben mi görünmezim çözemiyorum. Sahi cidden bir insan görünmez olabiliyor mu? Tüm herkesten dışlanabiliyor mu? Ya ben de bir insan değil miyim? Neden benimle iletişime geçen kimse yok... Ya da belki de cidden de görünmezimdir... Aşık olduğu kişinin bile görmediği o kimseyimdir... En sevdiğin insanın bile seni en yakın arkadaşı olarak görmesinin ne kadar kalp kırdığı ve nasıl bir his olduğunu umarım asla bilmezsiniz. Kendinizi o kadar çıplak ve yalnız hissediyorsunuz ki sanki, sanki dünyada sadece ben kalmışım ve yanımda duracak bana yol gösterecek kimse yok gibi. Özellikle de gecenin geç saatleri yanan bu mumun altında sürekli mumu yakmaya çalışmak çok zor. Düşen gözyaşlarımın kağıdı ıslatıp mumu söndürmesinin ne kadar kalp kırdığını bilemezsin sen , hem sen hem de dışarıda ki insanlar.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Bugün seni gülerken gördüm sevgilim, camdan bir kıza bakıp delicesine gülüyordun. Ben seni daha önce böyle görmemiştim, sevgi dolu ve aşkla baktın sen ona, aynı benim sana baktığım gibi... Biliyor musun sol tarafım yanıyor, içim acıyor ve kalbim sızlıyor. Ben, ben ölüyor muyum... Gözlerimden düşen bu yaşlar günlüğümü ıslatıyor, her yeri bulanık görüyorum aynı senin o kıza bakarken gözlerinin mutluluktan dolması gibi ama sorun şu ki sen sevinç göz yaşları dökerken ben olmayacak aşkımız için burda intihar damlaları serpiyorum en özelime...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Okuldan gelirken gördüm gene seni onu izliyordun, bakıp gülümsüyordun. Sana çok kırgın olduğum için her gün yaptığımız o şeyi bugün yapmadım, bugün sabah okula giderken camına mektup bırakmadım. Bana yazdığın mektubu almadım sevgilim. Sen orada başkası için hayaller kurarken benim seninle konuşmamın daha ne manası var miniğim...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Bugün tam 3 gündür sana mektup yazmıyorum ve sen beni merak edip camının önüne ikinci bir mektubu bırakmadın... Ben senin için bu kadar mı değersizim, bu kadar mı gereksizdim ya ben senin için hiç mi bir şeydim anlatsana bana, nolur anlat sevgilim.Sana mektup yazmadım beni merak etmedin bile ya hatta bırak merakı o aşkla baktığın kızı evine alıp sarıldığını gördü bu gözlerim... Bu muydu yani? Bana dokunmaya bile tiksindiğin o parmaklarınla okşadın o kızın saçını, bir kere sarılmadın bana, bir kere tutmadın elimi ya bir kere gülümsemedin bana, benden bu kadar mı nefret ediyordun sen. Neden en başta söylemedin o zaman, neden en başından beri ben burda senin yüzünden acı çekiyorum anlatsana bana. Bana yazdığın her mektubu sakladım. Verdiğin tek hediye olan o kenara düşmüş o minik kalemi; "Al ya zaten önemsiz hediyem olsun" dediğin o şeyi ben yıllarca sana ait kutumda boşa mı tuttum. Bana açıklama yapmak zorundasın sen, çektirdiğin onca ızdırabın, göz yaşlarımın her bir damlasından bile özür dilemelisin... Ya da boşver sevgilim belki de sen böyle mutlusun di mi? Her aşık gibi bende susarım ve izlerim senin mutluluğunu çünkü insan aşık olunca sevdiği birinin başkasıyla mutlu olmasına göz yumabiliyormuş, aynı şimdi benim de senin onun dudaklarını öptüğünü göz yumduğum gibi...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Neredeyse sana bir haftadır mektup yazmıyorum farkında mısın? Beni sokakta giderken görmene rağmen, gözlerimde ki o yorgunluğu bilmene rağmen sen beni umursamadın bir de bu yetmezmiş gibi üstüne üstelik gözlerimin içine baka baka o kızın fudaklarına yapıştın hem de benim seni gördüğümü bile bile. Hani hastaydın sen, kimseyle konuşmazdın, yakınlaşmamaları gerekirdi. Hani onlara da bulaşırdı... Yalan mı söyledin sen bana yoksa benden nefret ettiğin için, benden uzak durmak için hastalığını mı bahane ettin sen bana sevgilim, hm? Biliyor musun hala aklım almıyor, saçlarım döküldü hastayım sanırım dedin, yanaşma sana da geçer dedin, annem dışarı çıkmamı yasakladı insanları korumak için dedin bana, bunları sen dedin. Kollarımda öncesinde sabaha kadar ağlayan sendin ve ben bir kez bile sana sesimi çıkarmadım, hastasın duygusal olman normaldir dedim sustum. Kollarımda o kız için ağlarken sen beni hiç düşünmedin ben yine sustum, aşık oldum bana o kızı ayarla sevgili olmak istiyorum dedin sustum ama ben bir kere sana ağlayarak geldiğim gün ve annenin sana bak o ağlıyor bir konuşun dediği zaman benim duyacağımı bile bile "Uyuyor de." dedin, ben gene sustum sevgilim çünkü neden biliyor musun? Sen beni ağzı kapalı bir eşya yerine koydun kullandın ve attın ama ben gene sustum. Ne yapayım ben de böyle bir insanım senin beni hep kullanamana izin verecek kadar adi bir pisliğim jeon jungkook ve şunu bilmeni istiyorum ki ben sustum ama bir gün benim konuşmam için yalavaracaksın ve ben şu an yaptığım gibi susacağım...