Mafyanın Avukatı

4.bölüm

Lütfen yorum yapmayı unutmayın , hikaye okunmuyor ama kendi çapımda yazmaya çalışıyorun bir gün tutar umuduyla iyi okumalar.

"Savcınınki iyi misin?"

İçeri girdi
"Kapıyı kapat." Dedim beni görünce rahatladı ve gidip kapıyı kapattı.

Elindeki siyah poşeti masaya bırakıp koltuğa yanıma oturdu.
"Kapıyı neden kapatmadın?" Diye sordu.

"Bide onunla mı uğraşayım?"

"Sen evde kalırsın." Derken bir yandan da poşetten içkilerden birini çıkarıp elime tutuşturdu diğerini de kendi aldı.

Ona bakıp
"Neden, Sen evlenirsen karın sana hizmet etsin diye mi evlenirsin?" Derken bir yandanda birayı kafama diktim.

"Ne bileyim kalıplaşmış bir cümle sadece."

"Kullanmış olmak için kullandım dersen tatmin olurum. "

Beni süzdü ve
"Temiz aile çocuğu gibi duruyordun, normalde ben insan sarrafıyımdır ama sende tutmadı." Dedi ve o da birayı kafasına dikti

Ona dönüp
"Neyi mi gördün?"

"Gözlerin kızarmış yani ağlamaktan diyeceğim ama bu kadar kızarmaz gözlerinin altını sorma bile yani birşeyler kullandığın belli."

Acıyla gülümsedim duvara bakarak ama cevap vermedim.

"Ben sana hesap sormaya gelmiştim beni getirdiğin hale bak." Dedi alayla

Tekrar ona dönüp
"Hadi vur sende herşeyi yüzüme yüzüme ama hiç acımadan , sor hadi hesabınıda sor."

Hırsla konuşmam tuhafına gitmiş olacakki bana sorgulayan gözlerle bakıyordu.

"Tamam sen kendine geldiğinde kavga edelim bence şimdi tadı olmaz."

Gözlerimi devirdim
"Savcının kızı-"

"Balca." Dedim bira şişesini soluksuz birkaç yudum alırken.

"Savcının kızı." Dedi direterek.

"Balca."

"Sa-"

Elimdeki şişeyi yere fırlatırken kendimde ayağa fırladım.

"Balca! Balca benim adım Balca!"Diye bağırdım

Kaşlarını çatıp ayağa kalktı ve ellerini dur der gibi tutarken

"Tamam Balca senin adın." Diyip bana doğru yaklaştı

"O benim babam değil tamam mı Allah belasını ver-" sustum burnumdan soluyordum ama nefessiz kalmış gibiydim.

Hızlıca geldi ve bana sarıldı .
Sanki onun göğüsünde hayat vardı , nefes alamazken onun göğüsünde oksijen bulmuş gibiydim. Parfümü ve tıraş losyonun kokusu şu saniyeden intibaren benim dünyaya  bağlanma sebebim olabilirdi.
Onun kokusuyla beraber hayat vermişti sanki bana.

Eliyle saçlarımı okşadı

"Özür dilerim, sinirlenmen hoşuma gitti ama fazlası zararmış."

Ellerimi kaldırdım ve beline sardım kasıldı neden bilmiyorum ama kasıldı belkide beklemediğindendi.

Kafamı kaldırdım ve ona baktım
"Ağlamak istiyorum ama sen gözlerin kızarmış dediğin için ağlayamıyorum dahada kötü olurlar diye." Dedim alayla

Kaşlarını kaldırdı
"Sen ağladın mı?"

"Yok ben ağlamam." Dedim ondan kollarımı çekerken.