Sen Varsın [Mpreg]

On İkinci Bölüm

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın...

"Aykan."

"Eflah, çocuğu tutsana." Yürümekte zorluk çeken bir adamın karnı o kadar büyüktü ki az kalmış olmalıydı, onun önünde ise Adının aykan olduğunu duyduğum çocuk ve diğer babası gülüp duruyorlardı.

Tarık uyurken çıkıp, deniz kenarında biraz yürümek istemiştim. Oturduğum boş bankta ise biraz önceki aile hemen yan taraftaki banka oturdular.

Mutluydular.

Bir gün bizde, böyle olacaktık.

Önümdeki masmavi denizi izlerken yanıma birini oturmuştu, o tarafa baktığımda biraz önceki ailenden di.

"Merhaba."

"Merhaba."

Derin derin nefesler alıp vermişti, yorgunluğu her halinden belliyidi.

"Doğuma ne kadar kaldı." Bana sorduğu soruyla yönümü o tarafa cevirdim. "3 ay." Başıyla beni onayladı.

"Sizin." Bakışları tekrar beni bulduğunda. "Önümüzdeki hafta doğum gerçekleşecek." Bunu bana söylerken gülümsüyordu.

"İsminiz ne ?."

"Dilhan."

"Emir."

El sıkıştıktan sonra, gözüyle beni süzdü. "Hamilelikte zayıf olanı ilk defa gördüm." Gülümseyip ona baktım, "Doktorum da öyle söyledi."

"Dikkat et kendine."

Tekrar bana bakıp, yanımdan kalkıp gitti beş dakika sonra ailecek uzaklaştılar görüşümden çıktılar.

Tarık'ı daha fazla merakta bırakmamak için eve doğru yürümeye koyuldum. Yarın bir iş için tekrar görüşmeye gidecekti.

Annem artık, vazgeçmişti galiba.

Ona geri dönmeyeceğimi anlamış olmalıydı.

Esen rüzgarı içime çektim, oğlumla gelecektim buraya. Belki o aileyle karşılaştırdık.

Güzel günler bekliyordu bizi, şans getirecekti oğlum bize.

Karnıma bakıp gülümsedim. "Oğlum."

'Zor zamanlar yaşadık fakat biz yine bir olduk, baban ve ben seni bekliyoruz.' İçimden söylediklerimi güldüm, içim bir garip olmuştu.

________________

Not; diğer bölümde görüşürüz...