Sen Varsın [Mpreg]

SEN VARSIN|ÖZEL BÖLÜM

Uzun süredir düşünüyordum bu kitabıma özel bölüm yazmak ama nasıl yazacağımı bilmiyordum bugün nihayet buldum ve bu bölümü 'Tarık'ın Emir'i Morgda ziyaret ettiği anı Emir'in gözünden yazacağım yani Emir her şeyi algılayabilecek ve duyabilecek.'

YORUM YAPMAYI VE BEĞENMEYİ UNUTMAYIN OLUR MU ? 

Hissettiğim ilk şey soğuktu, İkincisi yalnızlığın getirdiği korku. Nerede olduğumu anlamaya çalışıyor, neden bu soğuk yerde durduğumu anlamaya çalışıyordum. Çok şey düşünüyordum fakat bir taraftan kafamın içi bir boşluktan ibaretti. Gözlerimi açmaya çalıştım olmadı, ellerimi ve ayaklarımı oynatmaya çalıştım olmadı. Hepsi çözülmez bir iple bağlanmışçasına haldeydiler. Panik tüm vücudumu ele geçirmiş bilinmezliğin getirdiği korku ile birlikte üzerime çöken bir kara buluttu adeta.

Olumsuz düşünceleri unutmaya çalıştım, kalbimin sesini duymayı bekledim. O ses hiç gelmedi. Kalbim artık atmayı bırakmış gibiydi.

Nefes almadığı fark ettim, sonra oğlum aklıma geldi. "O iyimiydi ?'

Anılar aklıma teker teker düştü geri sadece kalan Hayal kırıklığı idi.

Yaşadığım anın bir kötü kabus olmasını için tanrıya yalvardım ancak gerçek çok barizdi.

Emir Türkoğlu, artık bir ölü.

Kalbime binlerce çam parçası battı, neydi beni üzen Ölmek mi ? Yaşayamadığım zamanlar mı ? Beni en çok üzen Annemin bizi sürekli zora sokması ve bir daha oğlumu göremeyecek olmamdı.

Açlığı artık hissetmiyordum hepsi geçmişti.

Tarık.

Birlikte çok güzel anılar yaşayacağız sen, ben ve çoğumuz. Sözümde duramadım onların yanında olmadım. Ölüm hiç gelmeyecek gibi konuştuk onunla sözler verdik birbirimize. Aşacaktık her türlü zorluğu.

Yalnız bıraktım onu.

Ne kadar süre bu soğukluk üzerinde durduğumu bilmiyordum, birkaç saat veya ay zaman algımı yitirmiştim. O sıra bir şey oldu farklı bir şey yattığım zemin hareket. Tanıdık bir El saçlarımı okşadı, öptü. "Emir." Diye fısıldayan Tarık'ın sesini duydum. Yanağımda bir ıslaklık oluştu. "Hayır, Tarık hazır değilim." Duymasını istedim beni.

Duymadı.

"Emir." Dedi yeniden. Sesini ilk defa bu kadar güçsüz geldiğini duydum. Birden bana sarıldı, öptü saçlarımdan yine, "Ben sensiz nasıl yaşayacağım, nasıl dayanacağım buna." Sarılmak istedim, gözlerini silmek yanında olmak istedim.

Geri çekti kendini, sesini yükseltti ve çığlık attı.

"Bakamadım sana, yetemedim sana. Lanet olsun bana.." Söyledikleri canımı yaktı.

Öyle söyleme Tarık, Sen hep benim yanımdaydın o yeterliydi.

Bu sözleri duymasını ne çok istemiştim..

"Oğlumuza çok ama çok iyi bakacağım Emir, Çok küçük senin yanına gelmeye cesaret bulmadım onun yanına gittim." Oğlum iyiydi o babasının yanındaydı. Bakacağına ve seveceğine güveniyorum.

Arkasını döndü ve birden tekrar sarıldı bana. Göz yaşlarını hissediyordum ve canım yanıyordu.

Yabancı bir ses işittim; " Beş dakika doldu, rahat uyusun artık."

Uzaklaşacağını düşündüm, dudaklarını alnıma bastırdı. Derin nefes aldı beni çok seviyordu bunu biliyordum ama bu sefer öpüşü çok farklıydı. "Hayatıma girdin, her şeyi güzelleştirdin ve şimdi gidiyorsun benden. Beni unutma ben seni unutmayacağım. Bir kere daha bu dünyaya gelecek olursak tekrar karşılaşalım olur mu ? "

OLUR, BAĞIRARAK SÖYLEMEK İSTEDİM.

Tarık'tan duyduğum son sözlerle birlikte örtünün tekrar başımın üstüne örtüldüğünü hissettim. Benim için gitme vakti gelmişti sonsuz bir yolculuk başlıyordu. Geride bıraktıklarım için üzülüyordum lakin elimden hiçbir şey gelmiyordu. Siyahlık yok olmaya başladı beyaz belirgin bir hal aldı.

Zihnimde dolanan birkaç cümleden ibaretti;

Seni çok sevdim, beni çok sevdin Tarık.

Her şeyinle güzeldin ve bunlar için sana minnettarım.

Oğlumuzla birlikte bir gün yine çok güzel bir hayatımız olacak.

Ve birbirimize yine geleceğiz.

İLK VE TEK ÖZEL BÖLÜMDÜ.. 

YENİ BİR KURGU İL GELİYORUM ÇOK YAKINDA TEKRARDAN.

BEN ALİ GELİYORUM...

GÖRÜŞMEK ÜZERE KENDİNİZE İYİ BAKIN.