Kabuslarımı yaşarken ,
cennetti gördüm orda.
Parlıyordu , Işıl Işıl
Gel diyordu sanki.
Korku dolu rüyalarımdan,
Soluksuz kalkarken,
Nefes alamaz oldum yine,
Seni her gördüğümde.
Fazla ilaç zarar derler,
Sen ise şifa.
Güneşim sensin,
Bitmeyecek bir rüya.
Gözlerindeki parıltı,
Yaşama kaynağı.
Sensizliği daha yaşamadım.
Tanrım asla yaşatmasın..
