အခုေတာ့ျဖင့္ တာဝန္ယူခိုင္းတဲ့သူက ေပ်ာက္ေနၿပီး တာဝန္ယူရမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္..
ဖုန္းဆက္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးျမန္းရေအာင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ စီနီယာရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကမရွိ.. အေကာင္းဘက္ကေတြးၾကည့္ျပန္ရင္ေတာ့ ဘာမွမဆက္သြယ္လာဘူးဆိုတာ စီနီယာသက္သာတယ္ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ပဲမလားေလ။
ဆက္သြယ္လာေစခ်င္ၿပီး တာဝန္တအားယူခ်င္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္း စီနီယာသာသိရင္ေတာ့ တကယ္ဆြဲထိုးခံရေလာက္တယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ သက္သာရင္လည္း သက္သာေၾကာင္း ဖုန္းမဆက္လည္း စာေလးေတာ့ပို႔သင့္တယ္မဟုတ္လား..။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"အတန္းၿပီးၿပီလား"
အေတြးေတြျပန႔္က်က္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း ေဘးနားကိုဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာတဲ့ စီနီယာ။
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။
"ဟုတ္ ၿပီးၿပီ..
ဒါနဲ႔ စီနီယာေရာ သက္သာရဲ႕လား ခါးက.."
"ဘယ္လိုေျပာရမလဲ.. တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ေတာ့ နာတုန္းပဲ
အဲ့တာေၾကာင့္ မင္း ေျပာထားတဲ့စကားေတာ့ မေမ့ဘူးမလား"
"ကြၽန္ေတာ္ မေမ့ပါဘူး
အဲ့တာဆို အခု ဘယ္သြားမလဲ.. ေဆး႐ုံသြားၾကမလား"
"...."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ငါ့ကို လာကူေပးဦး"
စီနီယာ့ကိုခ်န္ထားခဲ့ၿပီး ေရွ႕ကိုေငးေမာေနလိုက္တာ အေနာက္က ေအာ္ေခၚမွ သတိဝင္တယ္။ ေခါင္းတကုတ္ကုတ္နဲ႔ သြားေလးၿဖီးျပရင္း Camera ဆင္ေနတဲ့ စီနီယာဆီအေျပးသြားလိုက္တယ္။
Sunset View ႐ိုက္ဖို႔ရွိတယ္ဆိုၿပီး စီနီယာက ဟန္ျမစ္ကမ္းေဘးကို ေခၚလာတာျဖစ္တယ္။ သဘာဝတရားက သိပ္ကိုသေဘာက်ခ်င္စရာေကာင္းတယ္.. သဘာဝတရားကို အျပည့္အဝခံစားရင္း ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ဆီပါ အေပ်ာ္ေတြကူးစက္လာသလို..။
ျမစ္ကမ္းေဘး ထိုင္ခုံေလးေတြမွာ ထိုင္ေနၾကရင္း ရယ္ေမာေနၾကတဲ့သူေတြက ခ်စ္ျခင္းတရားအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနၾကတဲ့သူေတြ.. သားငယ္ေလးကို စက္ဘီးစီးသင္ေပးေနတဲ့ အေဖတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႐ႊင္လန္းတက္ႂကြေနတဲ့ပုံရိပ္ေတြရယ္.. ျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလႏုေအးညႇင္းညႇင္းေလးေတြရဲ႕ အေငြ႕အသက္ကိုခံစားဖို႔ အသက္ႀကီးႀကီးစုံတြဲတစ္တြဲကလည္း ျမစ္ကမ္းေဘးက ဆည္းဆာပြဲေတာ္ဆီပါဝင္ႏႊဲေပ်ာ္ၾကေသးတယ္။
