Zawsze Będę

Rozdział 4

Po długim uścisku poszliśmy spać.Cały czas w głowie miałam uczucie które towarzyszyło mi przez cały uścisk z Nickiem.Zastanawiałam się co będzie dalej.Wiedziałam że już nie będzie tak samo,że Nick już nie będzie dla mnie tylko przyjacielem,że wszystko się zmieni.Mieliście kiedyś takie uczucie że serce mówiło kocham go a rozum przecież nie możesz go kochać... Właśnie tak się teraz czuje.Przez noc nie zmrużyłam oka co odbiło się na mnie następnego dnia rano.Wstałam z łóżka z wielkim bólem głowy.Postanowiłam zejść rano napić się jakiegoś soku.Idąc schodami prowadzącymi do kuchni czułam zapach kojącego napoju kawy.Kiedy byłam już w kuchni moim oczom ukazał się nie ziemski widok.Nick stał obok kuchennego blatu bez koszulki w samych spodenkach.Nogi same uginały się pode mną i nie mogłam powstrzymać uśmiechu na twarzy.
-Dzień dobry - powiedział to w najbardziej męski spokób Nick
-Dzień dobry Nick jak się spało?
-Jestem pewien że gdybyś leżała obok mnie spało by mi się tysiąc razy lepiej opowiedział podchodząc do mnie.
-Mmm -zachichotałam
Czułam się nieziemsko .Wypiłam kawę po czym poszłam się ubrać i ogarnąć.Do mojego pokoju wszedł Nick .Przytulił mnie .Po chwili wzią mnie na ręce i usiadł na łóżku w taki sposób abym siedząc na jego kolanach patrzyła w jego swoją drogą śliczne oczy.Zaczął całować mnie po szyji po czym powiedział mi na ucho głosem cichszym od szeptu "Kocham Cię Trish" .Nie mogłam dłużej już wytrzymać i ma przekur mojemu rozsądkowi wtopiłam się w jego usta.Czułam że nasze usta pasują do siebie idealnie ,jak gdyby były dla siebie stworzone.Byłam już pewna że go kocham.

Przepraszam za mega długą nieobecność ale brak czasu i sprawy związane z taki moim "Nickiem"całkowicie mnie pochłonęły ...jakoś straciłam wenę ale obiecuje że spróbuje to jakoś nadrobić buziaczki kochani :*