Zhan ve Jiyang okulun bahçesindeki bankta oturmuş Yixing'in onlar için getireceği kahvleri bekliyorlardı.
"Şu soruya baksana bir Zhan. Sanki çözüm yolumda bir hata var."
Zhan, Jiyang'ın kendisine uzatığı test kitabını eline aldı ve kısa bir sürede soruyu çözdü.
"Bak şurada değer verdiğin sayıda yanlışlık var. Verdiğin sayı çok büyük, daha küçük bir sayı verirsen cevabı bulman daha kolay olur. Anladın mı?"
Jiyang kitaba bakarken kafasıyla Zhan'ı onayladı.
"Evet, evet anladım."
Jiyang çözümün üzerinden geçerken Xiao Zhan'ın telefonu çaldı. Tanımadığı numara ile kaşlarını çattı.
[Alo?]
Bir kadın kendisine cevap verdi.
[Merhaba tatlım, Xiao Zhan ile mi görüşüyorum?]
[Evet ben Xiao Zhan ama siz imsiniz?]
[Ay tatlım kendimi tanıtmadım kusura bakma. Ben Wang Jie, Kyungsoo'nun annesinin arkadaşıyım. Oğullarıma ders vereceğinizi söyelmişsiniz de. Ne zaman müsait olabileceğinizi sormak için aradım.]
Ah doğru ya bir de ders vericeklerdi.
[Evet. Kyungsoo bu konu hakkında bize bilgi verdim efendim.]
[Ayy ne kibar çocuksun sen öyleee~ bana efendim demene gerek yok Wang teyze de lütfen.]
Xiao Zhan kadının içten tavrına sevimli bir şekilde gülümsedi. Jiyang da merakla onun kolunu dürtü.
[Tabikii söylerimm.. Wang teyzecim ben ders programıma bakayım, Jiyang ile müsait olduğumuz günü ayarlayıp size haber veririz. Olur mu?]
[Tabiki olur tatlım. Bu arada Jiyang ile beraber mi ders vereceksiniz bizim haytalara. Bu arada ücret için endişe etmeyin. Yeter ki bu ikisi birazcık gelişsin.]
[İki kişi oldukları için beraber ders vermemiz daha iyi olur diye düşündük.]
[Ay çok iyi düşünmüşsünüz.. benim çocuklar o kadar saf salak ki zeki bir çocukla konuşmak gururumu okşadı. Ben daha fazla tutmiyim seni o zaman. İyi günler çocuğum.]
[İyi günler efendim.]
Zhan telefonunu kapatıp cebine yerleştirdi ve kendisine soru işaretleri ile bakan arkadaşına durumu açıkladı.
"Kadın çok tatlı ve samimi biri. Oğulları da öyledir umarım."
