MELEZ HALLERİ

LUKE'UN GÜNLÜĞÜ

VvaldezZ'dan
Luke'un B.A.

14 yaşındaydım. Ormanda canımızı kurtarmaya çalışıyorduk.
"Koş Annabeth, koş!" diye bağırdım hızla koşarken. En önde ben, arkamda Thalia ve onun arkasında ise Annabeth koşuyordu.
Arkamızda dev bir kiklop ve yavrusu bizi koşturuyordu.10 dakikadır aralıksız koşuyorduk ve ben yorulmaya başlamıştım. Hızımı korumaya çalışıyordum ama her geçen saniye bu daha da zorlaşıyordu.
"Thalia sağa!" diye bağırdım.
Thalia hızla sağa dönüp koşmaya başladı. Kikloplar durup plan yapmaya çalıştılar. Bir dakika sonra yaptıkları (dahice) planı bitirmeyi başardılar.
O sırada biz hala koşuyorduk. Yaptıkları dahice planları Küçük Kiklop'un Thalia'yı yakalamaya çalışması, Büyük Kiklop'un ise Annabeth ve beni kovalamasıydı.
Hızımı kaybetmeye başlamıştım. Annabeth ise halâ aynı tempoda koşmaya devam ediyordu.
"Annabeth sen devam et, ben daha fazla gidemeyeceğim." dedim.
"Hayır olmaz seni bırakmam Luke," dedi ağlamaklı bir şekilde "bırakamam."
Derin bir nefes aldım ve "Hadi Annabeth, onun icabına bakarım ben." dedim cesur görünmeye çalışarak. Annabeth bana sarılarak "Unutma," dedi "Sen benim kahramanımsın." dedi ve tekrar koşmaya başladı. Kendi kendime "Sen bittin Kiklop" diye mırıldandım.
Kılıcım, Arkadan Bıçaklayan'ı elime aldım.
Kiklop'un dev bedeni yer ile temas ederken çıkardığı ses onu 1-2 Km civarı uzaktan farkedebilmenizi sağlıyordu.
Nefes alış-verişimi düzene sokmaya çalışıyordum. Kiklop'un dev bedeni yaklaşık 2 dakika sonra karşımda belirdi.
"Çok güzel kokuyorsun melez." dedi.
"Sen de" dedim homurdanarak.
Kiklop'un bana doğru saldırmasını beklemeden Kiklop'a doğru atıldım. Kılıcımı Kiklop'un bacağına doğru savurdum ama o bu hamleyi eli ile ekarte etti ve beni 20 metre uzağa fırlattı. Bu hamleden sonra her tarafımın ağrımasını aldırmayarak ayağa kalktım. Tekrar Kiklop'a doğru saldırmaya başladım. Bu sefer kılıcımı ayağına doğru savurdum. Kiklopun ayak parmaklarından birini kesmiştim.
Biliyorum, iğrenç.
Kiklop bana doğru savaş nidalarıyla koşmaya başladı. Ben ise sağa dönerek kaçmaya başladım.-ne kadar cesurca değil mi?-
Kendimi çok halsiz hissediyordum.
Neden acaba? Sadece 10 dakika boyunca koşmuş ve bir kiklop tarafından 20 metre fırlatılmıştım.
Koşmaya başladıktan kısa bir süre sonra çok hızlanmıştım.
Sanırım sebebi korkuydu.
Bu orman resmen bir labirentti. Koşarken bir ses duydum.
"Yardım ett!"
Bu ses kesinlikle Thalia'ya aitti. Sesi duyduğum yere doğru koşmaya başladım.
"Neredesin Thalia!?" diye bağırdım son hızla Thalia'nın sesine doğru koşarken.
Karşımda yavru kiklopun çirkin yüzü belirdi .
"Buradayım." dedi ve kafama sert bir darbe indirdi.
Darbenin etkisiyle bayılmıştım.

Ayıldığımda Thalia ile birlikte ağacın dalına ayaklarımız bağlı bir şekilde ters duruyorduk. Kiklop'un başıma geçirdiği darbenin etkisiyle başım zonkluyordu.
Yavru kiklop yanıma geldi.
"Uyandınız mı, benim lezzetli akşam yemeklerim." dedi "Annemle beni gerçekten çok uğraştırdınız."
İkimizde cevap vermedik. İçimden istemesemde de tanrılara dua ediyordum.
Plan yapmam gerekiyordu. Hemen düşmamı oyalamam gerektiğine karar verdim.
"Hey! Seni çirkin Kiklop!" diye bağırdım.
"Ne var seni küçük melez!" diye bağırarak hoş bir cevap verdi.
Ne kadar kibar bir kiklop, değil mi?
Mükemmel bir fikir aklıma geldi.
"Tuvaletim geldi, beni indirebilir misin?" dedim.
Gerçekten Athena'nın oğlumuyum acaba ben?
Kiklop benden daha da akıllı olacak ki bu zekice numarayı yuttu.
"Tamam, ama kaçmak yok!" dedi.
Tabi ki de onun sözünü dinleyeceğim, ne sandınız?
Ayağımın ağaca sabitlendiği ipi çıkardı. İpin olduğu kısım mosmor kesilmişti. Zar zor yürüyordum. Küçük ve zeki olan Kiklop beni biraz ileriye götürdü.
Yine zeki bir şekilde "Arkanı döner misin lütfen ?" dedim.
Kiklop bir şeyler mırıldandı ve arkasını döndü. Kılıcım Arkadan Bıçaklayan'ı aradım ama yoktu.
Etrafımı incelemeye başladım. Kılıcım Thalia'nın ağaca bağlandığı yerin bana doğru olan tarafında, yerdeydi.
Kılıçsız bir şekilde Kiklop'a karşı şansım yoktu.
Kiklop da Thalia'ya dönüktü. Kiklop'a bağırdım. "Heyy!"
"Ne var?"
"Bir dakika yaklaşır mısın?" dedim "Bir şey isteyeceğimde."
Kiklop cevap vermedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı. Hemen elimdeki tek silah olan sert bir odunu elime aldım. Kiklop bana yaklaştığı an odunla kafasına yapabildiğim en sert darbeyi indirdim ve onun bacakları arasından kayıp kılıcımı aldım.
Bana doğru geliyordu, ben de ona. Ona doğru koşmaya başladım ve kılıcı göğsüne saplayıp çektim.
Yavru Kiklop toz olmuştu. Sıra büyükteydi.
Sahiden o nerede?
Onu aramaya başlamadan önce Thalia'yı asılı olduğu ağaçtan indirdim. Onun silahı cebindeydi ama kalkanı Aegis biraz ilerde yerdeydi.
Kalkanı Aegis'i aldı ve bana doğru gelirken büyük Kiklop'u gördüm. Elinde Annabeth vardı, diğer eline ise Thalia'yı aldı.
Neredeyse ağlayacaktım. İki elinde de en sevdiğim, hatta tek sevdiğim arkadaşlarım vardı.
"Ne o melez?" dedi Kiklop "Korkmuşa benziyorsun."
"Seni öldürmek için plan yapıyordum." dedim.
"Hah, küstah melez."
"Elindeki melezleri bırakta, cesurca savaşalım" dedim "Yoksa korkuyor musun?"
"Kim? Ben bir melezden korkacağım ha?" dedi iğrenç sesiyle.
Kiklop; Thalia ve Annabeth'i yere bıraktı. İkisi de baygındı.
Bu durumun bende yarattığı öfkeyle Kiklop'a doğru koşmaya başladım. Kılıcımı karnına sert bir şekilde sapladım. Bu onu toza çevirmeye yetmemişti ama karnında derin bir yarık oluşmuştu.
Karnından sonra kılıcımı Kiklop'un bacağına tekrar tekrar sapladım.
Kiklop halâ toza dönüşmemişti.
Vücudunda açılan yarıklara sinir olmuş ki bana doğru elini yumruk yapıp üstüme atlamaya çalıştı. Ayağımın üzerine atlamıştı ama daha kafasını bile kaldırmadan kılıcımı iğrenç saçlarının arasından kafasının üstüne soktum.
Nihayet toz olmuştu ama ayağım burkulmuştu.
Yerde sürünerek Annabeth ve Thalia'nın yanına gitmeye çalıştım.
Zorlandım ama yaklaşık 2-3 dakikada onlarin yanına ulaşabildim. Annabeth baygın değildi ama Thalia halâ baygındı. 10 dakika civarı dinlendikten sonra Thalia da ayağa kalkabildi, ama benim ayağım hala acıyordu.
Thalia ve Annabeth'in kollarından destek aldım ve birlikte ormandan şehire doğru yürümeye başladık.