Sonunda Idol olan Winter, bu işe neden atıldığına ve neden böyle bir şey yaptığına lanet okuyalı kısa bir süre olmuştu. Artık kendinden nefret ediyordu. Yaşamak için sebebi yoktu. Onu hayatta ne tutabilirdi?
Karina bunun için vardı. Sevdiği kız Win...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni son kez uyarıyorum, ona karşı aşk adında bir his besleyemezsin"
"Sana söyleyende suç zaten. Ben ondan hoşlanıyorum ve hislerimi beslemeye devam edeceğim"
𓆩⫯𓆪
*1 yıl sonra, ilkbahar*
Winter
Bugün Karina ile kafeye gidecektik. Yakında debut kayıtları ve koreografi için çalışmalar başlayacaktı, o yüzden çok yoğun olmadan vakit geçirmek istedik. En yakın olduğum kişi Karina sonuçta. Onunla vakit geçirmek hoşuma gidiyor. Çok korumacı ve gerçekten onun yanındayken kendimi güvende hissediyorum. Zaten en yakın arkadaşlar böyle olmalıdır. Değil mi?
Oturma odasında kızlar ile oturuyorduk. Bir yanımda Karina, diğer yanımda Ningning oturuyordu. Ningning'in yanında da Giselle vardı. Birlikte film izliyorduk.
Kafamı Ningning'e yasladım. Ningning beklemiyor olacaktı ki şaşırdı. Sonrasında kıkırdayarak o da kafasını bana yasladı. Yaslamadan önce bir öpücük kondurmuştu saçlarıma. İlk başta garipsedim ama sonra hoşuma gitti. Filmi böyle izlemeye başladık. Bu sırada nedense Karinanın bana baktığını hissettim.
"Winter, geç olmadan çıkalım hadi" Karina'ya baktım ve hafiften doğruldum. Yüzünde ciddi bir ifade vardı. Bu sırada Ningning de oturuşunu düzeltti.
"Tamam çıkalım, ben hemen hazırlanırım" Giselle ve Ningning bizi izliyordu sanırsam. O tarafa yandan bir baktım ve sonra tekrardan Karina'ya baktım. Ve evet, bizi izliyorlarmış.
"Birde, dans dersim varmış, ona göre döneriz olur mu?" Olur dercesine kafamı salladım. Sonrasında ekledim,
"Olur tabii, ben hazırlanayım" Hemen kalktım ve koşarak odaya gidip dolaptan kıyafetlere bakmaya başladım. Normalde film bitince gidecektik. Ama Karina erken çıkmak istedi sanırsam.
Pastel mavi askılı crobumu ve açık mavi kot şortumu çıkarttım, ceket olarak gri fermuarlı bol sweatshirt ceketimi giyecektim. Üçünü koluma attım ve uzun beyaz çoraplarımı çıkartıp hepsini yatağa attım. Tam tişörtümü çıkartırken birisi odaya daldı.
"AY pardon pardon çıkıyorum" Bu Karinanın sesi. Hemen tişörtü geri taktım ve arkamı döndüm. Hâlâ çıkmamış? Boğazımı temizledim.
"Çıkacak mısın?" Yumuşak bir şekilde söyledim. Karina bir anlığına duraksadı ve kafasını salladı.
"Pardon dalmışı-" Anında çıktı odadan. Ne dediğini pek anlamadım ama her neyse. Üstümü çıkartıp seçtiklerimi giyindim. Karinanın hazırlanması için ona seslendim,
"Karina" Seslendim ama duymadı sanırsam. Ona seslenirken saçımı dağınık bir topuz yapmıştım. Karina'ya bakmak için odadan çıktım ve koridordan etrafa bakınmaya başladım. Karina oturma odasında Ningning ile konuşuyordu? Giselle yoktu. Sessiz adımlarla o tarafa yaklaştım ve görünmeyecek bir şekilde onları dinlemeye başladım.
"Seni son kez uyarıyorum, ona karşı aşk adında bir his besleyemezsin" Sözleri vurgulayarak sessiz ve sinirli söylüyordu. Olayın ne olduğu hakkında zerre kadar fikrim yoktu.
"Sana söyleyende suç zaten. Ben ondan hoşlanıyorum ve hislerimi beslemeye devam edeceğim" Karina'nın aksine sakin ve kendinden emin konuşuyordu. Karina bunu duyunca yanağını ısırdı ve nefes verdi. Kim bu sözde 'aşk hissi' beslenen kişi?
Bu sırada Karina Ningning'in kolunu sıkıca tutmuş, gözlerine ölümcül bakışlar gönderiyordu. Ningning sinir ettiğini biliyorcasına sakinliğini ve kendinden eminliğini korudu.
"Ningning, arkadaşımsın kavga etmek istemem. Sadece ondan hoşlanmanı istemiyorum çünkü bend-" Kelimeleri aynı şekilde sinirlice söylerken kafasını bu tarafa çevirdi ve gözlerini büyüttü. Hemen elini kendine çekti. Dediği şey yarıda kaldı, sanırsam beni gördü. Kendimi refleks olarak geriye çektim.
"Neyse sonra konuşuruz Ningning" Az önce hiç sinirlenmemiş gibi samimi bir ifade takınıp ona gülümsedi. Ve bu tarafa yürümeye başladı. Ne yapacağımı şaşırıp panikledim. Bir sağa bir sola bakıyordum hızlıca. Ben etrafa bakınırken bir anda önümde Karina'yı gördüm. Korkuyla yerimden sıçradım. Karina bu halime kıkırdadı.
"Korkma korkma benim" Yüzünde samimi bir gülümseme vardı. Gülümsemesi kalp atışlarımı düzene soktu. Bu kızda ne var anlamıyorum. Beni sakinleştiriyor ve huzurlu hissettiriyor.
"Tam seni çağırmaya geliyordum" Kesinlikle seni gizli gizli dinlemedim canım ne alakası var.
"Neden seslenmedin?" Tek kaşını kaldırdı ve şüpheci bakışlar atmaya başladı. Kollarını önünde birleştirmişti. Bak şu an gergin hissediyorum.
"Seslendim, duymadın" Gerginliğim sesime yansımış olacak ki Karina ufak bir kahkaha patlattı.
"Gerilme ya şaka yaptım, her neyse çok tatlı olmuşsun" Kollarını çözdü ve yanıma gülümseyerek yaklaştı, iki eliyle yanaklarımı sıkıp oynamaya başladı.
"Yah! Karina, yanaklarom acıyo" Yanaklarımı sıktığı için kelimeler ağzımdan garip bir şekilde çıktı. Ve bu Karinayı gülme krizine soktu. O sırada Ningning'i bizi izlerken gördüm. Hemen gözlerini kaçırdı.
"Ya Karina, gülmede hazırlan hadi" Gözlerimi Ningning'den çektim ve Karinaya bakmaya başladım. Gülmemi saklamaya çalışıyordum ama istemeden bende gülmeye başladım.
"Ay, tamam tamam" Kendini toparlamak adına derin bir nefes aldı ve odaya girdi. Kapıda onu bekliyordum.
Bir süre sonra çıktı. Üstüne bakmaya başladım. Beyaz bir crop, siyah bol bir eşofman ve siyah bir ceket giyinmişti. Basit giyinse bile harika gözüküyordu.
"Harika gözüküyorsun Karina" Gülümsedim.
"Teşekkürler, ama bence sen benden daha harika gözüküyorsun. Neyse çantanı al çıkalım" Kafamı salladım ve hemen odadan sandalyemde duran siyah sırt çantamı aldım. Tek omzuma atıp yanına döndüm.
𓆩⫯𓆪
Bu ara çokça bölüm atmak istiyorum. Kitap beklediğimden hoş oluyor. Umarım beğenirsiniz. Lütfen vote atmayı unutmayın ^^
Bu arada sizden istek ship isteyeceğim. Buraya yazarsanız sevinirimm.
