Trajik Hayat romanımızın ilk bölümüne hoş geldiniz.
Hikaye, önümde olanları bildiğim ve anladığımda başladı, böylece 4 yaşında annem, babam, üç ağabey ve en küçüğü olan kız kardeşimden oluşan ailemle birlikte yaşıyordum. İnsan bir yaşa gelir ve gözünün önünde olup bitenlerin farkına varır.Hayatım hiç kolay olmadı.Adım Yıldız ⭐ama ben onun akrabaları ve sevdikleriyle yıldız gibi değilim.Hiç böyle olmamıştım.
Bir kış akşamı annemle babam büyük bir kavga ettiler ve annem evi terk etmeye karar verdi ama biri dört, diğeri beş yaşında olan kızlarını bırakıp gidemedi, bu yüzden bizi de yanına aldı.Hava çok soğuktu ve bizi nereye götüreceğini bilmiyordu, bu yüzden gece olana kadar dışarıda evsiz kaldık, sonra annem akrabalarından birine gitmeyi düşündü, biz de gittik ve Bizi elinden geldiğince misafir etti, kulübe gibi küçük bir evde yaşadı, bize bir şeyler ödünç verdi ve yemek yedi çok şükür.
Yaklaşık bir ay bu durumda kaldık, annemin annesiyle tanışana kadar babam aramadı ve bizi hiç aramadı ve eve dönmemiz için ısrar etti, sonra annem isteğini reddetmek istemedi ve sonra döndük. Birkaç gün ve annem babamla ilişkilerini düzeltip normal hayatımıza dönene kadar konuşmadı Ama bu mutlu olduğumuz anlamına gelmiyor çünkü barışsalar bile küçük sorunlar çıkıyor ve her zamanki gibi kurban mı
Bu arada en büyük ağabeyim 19, diğeri 10, en küçüğü 7 yaşında.Ağabeyim sadece babamdan kardeşim değil annemden de en iyileri ve en şanssızlarıydı.Tabii ki babam ona çocukluğunda iyi davranmadı.Ona şiddet uyguladı ve kendisini iyi yetiştirdiğini, dövdüğünde iki gün evden kaçtığını, sonra gerçek babasının yani boşanmış annemin döneceğini, umursamıyordu ya da umursamıyordu ama abisinin maruz kaldığı onca haksızlığa ve kötülüğe rağmen büyüyüp yaralarını kendi sardı ablam sonra bana kalem verdi bana ihtiyacım yok dedi git at ama ne yazık ki ben atınca Ağlayarak babama gittim, Yıldız bana gelince pencereden kalemleri attığını söyledi sinirli bir şekilde köşeye oturup başımı eğip dövmeye başladım ama bu tacize rağmen dördüncü yaşımdayken yapmadım. Unutmayı umursamıyorum ve hiçbir şeyi umursamıyordum çünkü gençtim ne kadar kötü olduğunu bilmiyorum ama........🕳️
Umarım 1. bölümü beğenirsiniz lütfen yorum yapın ki 2. bölümü paylaşabileyim❤️❤️🙏🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trajik Hayat.
ContoZamanımızda birçok insan çok trajik koşullarda yaşıyor.Bugün, hikayesini anlatmak için tüm insanlardan birini seçtim.  Umarım hikayeyi yaymak için hesabımı desteklersiniz ve teşekkür ederim ❤️