The Maze • STRAY KİDS

Felix

Lanet olsun lanet olsun lanet olsun. Gözlerimden boşalan yaşlarla labirente bakıyordum. Mazeophobia yi ayrı sizi ayrı...

"İlk ebe Yang Jeongin"

Sırtımdan labirente ittirildim ve dizlerimi kanatacak sertlikte yere düştüm. Acaba Hyunjin napıyordu... Beni arıyormuydu? Umarım iyidir.

Labirent üstüme üstüme geliyormuş gibi hissediyordum. Duvarlar gözümde büyüyordu. Yavaş yavaş yürüdüm.

"Ebe Christopher Bang"

Tahminimce ortasında olduğum labirentin bir duvarına çöktüm ve elimi ağzıma kapatarak gözlerimden yaşların akmasına izin verdim. Dakikalar sonra sırtımda bir el... Özür dilerim Yongbok, ebe sensin...

Chan Hyungun yanına gelen silahlı adamlar onu götürdü. Sonra Hyunjin geldi hemen yanıma.

"Yongbok bebeğim hadi ebele beni hadi"

Ama olmazdı ki... Hyunjin ölümden hep korkar... Kendi söylemişti bana hem...

"Ama Hyunjin olmaz ki"

"Olur Felix tabiki olur lütfen sadece ebele beni"

O da hıçkırıklarından zor konuşuyordu.

"Hayır , ebe benim. Ebe Lee Yongbok Felix."

"Hayır Lix, lütfen Hyunjin olsun ebe..."

"Hayır Hyunjin ölümden korkar ki sevmez ölümü. Hyunjin Felix için yaşasın, Felix Hyunjin için ölsün... Tamam mı Jinnie?"

Gözlerimizden boşalan yaşlarla beraber ikimizde birbirimize son kez doya doya bakıyorduk.

10

9

8

7

6

5

"Seni seviyorum Hyunjin"

4

Gülümsedim. Hyunjin için ölüyordum gülümseyecektim. Hayatımdaki tek ve en anlamlı ölüm olacaktı...

3

"Bende... Bende seni seviyorum Lixie"

2

1

Silah sesi... Ve yere yığılan kanlar içinde bir beden...

-