Ebeveynlerin en ufak ve anormal olmayan olaylara verdikleri aşırı tepkiden ebeveyn olmakla ne kadar kötü bir karar aldıkları çıkarılabilirdi. Çocuklarına hiç var olmamayı diletmek, saatlerce aynı konu üzerinde hareketsizce düşünmesini gerektirmek niçin ve nasıl bir zevk verebilir bir insana? Çocuğu dünyaya sadece kendi kurallarına göre baskılamak ve kendi egosunun mastürbasyonu için kullanmak açıkça bencillik değil midir? Evet on beş yaşındayım ve evet çok şey planladım yaz tatilim için ve evet tüm bu saçmalıklardan hiçbiri planlarımda yoktu.
Her şeyden daha fazla nefret ettiğim bir an yok hayatımda. Nefret tüm gücüyle ve yıkıcılığıyla damarlarımda dolaşıyor. Bu zihniyeti, dini, camiyi, kitabı, Allah'ı ve onun salak peygamberini, amına koyduğumun mal şeytanını, meleklerini, cinlerini, ailemin sik kafasını, öğretmenlerimi, cahil insanları, dilimi sikeyim.
Çarpıyorsan çarp geri zekalı Allah, umrumda mısın sanıyorsun? İstiyorsan cehennemde en ateşli kısmı ayır bana. Amına koyayım cehennemin de senin gibidir, bok gibidir.
Gözüm camii avlusunda koşuşan, gülüşen veletlere takıldı. Bir an onlara da sövdüm içimden ama daha sonra benim de onların yaşındayken aynı bok olduğumu hatırladım. Benden yaşça küçüktü neredeyse hepsi. Konuşmak için kimsem yok resmen üç aylığına. Şaka gibiydi ama hiç güldürmeyen hatta tebessüm bile ettirmeyen türünden. Gerçi bir tane uzun boylu ve zayıf bir çocuk vardı. Ya yaşıttık ya da yaş farkımız iki çok olsa üç gibiydi. Salak olduğunu düşündüm. Tanımadan, etmeden salak diyorum çünkü neden olmasın? Çünkü gayet hoşnut duruyor ve beynini kullansa bu aptal dinin eski Arapların sikik ve kadını önemsemeyen kültürleri olduğunu anlardı. Sanırım o malla konuşmaktansa olmayan Cebrail'e nah çekip onunla tartışmayı tercih ederdim. Ne biçim bir yerdeyim ben? Şanssızlık bir meslek olsaydı kazandığım paramla elli yedi milyon camii yapıp cenneti garantilerdim herhalde.
Bavullarıma baktım, neyse ki o aptal allahlari için çocuklarını üç ay yatılı Kur'an kursuna veren ebeveynlerimden uzaktayım. Ne sanıyor bizim sevgili Einsteinlar, birden bire imam mı olacağım? Kusura bakmayın bok olurum.
Her şeyi geçtim suç benim zaten niye bu kadar belli ediyorsam? Hadi evde neyse okulda niye yapıyorsun bunu Amet? Bir de orospu dincimizin annemle çok önemli bir konu hakkında konuşması var tabii.
Kitaplarımı ve şu an tüm bunları yazdığım defterimi çıkardım. Neden yazmayayım dedim, anca bu şekilde rahatlarım sanırım. Neyse ki odam tek kişilik ne aild evindeki toksik ortamı ve götelek dinci tayfayı çekmek zorunda değilim. Birazdan Risale-i Nur okuması yapma zamanı, son olarak o kitabı da yazarını da sikeyim.
10 Haziran 1957
ŞİMDİ OKUDUĞUN
heaven is a place on earth with you
Romanssahi, insanların oldukları yer onları tamamen mi yansıtır? saçmalamaya başlıyordum sanırım ama onu görene kadar farkında değildim.
