kırılan camımız, kapımız, penceremiz ve kaybolan çöp kutumuz. / Hyunsung

•}[18]{•

22092022

~~~

Gülerek sohbet grubundan çıkarken okul yemekhanesinde takılan Jisung'a doğru koşarak kollarını açmış ve diğer öğrencileri umursamadan bağırmıştı.

"JISUNG AÇ KOLLARINI AŞKIN GELİYO"

son hız koşuşunu frenleyebilecek kadar bir mesafesi olmadığından ve Jisung onu tanımıyormuş gibi yaptığından yeri boylasada iç dünyasını sonunda karamsarlıktan kurtarabildiği, o özgür hissettiği çılgın günlere geri döndüğü için oldukça mutluydu.

Tabi bütün bunların yanında yere düştüğü için kırıldığını düşündüğü bir kaç kemiğini saymayıp drama kişiliğini azıcık susturduğunda mutlu hissettiği bu kıymetli anların çoğunda yalnızca düşmanı olarak gördüğü it Jisung'un bulunduğunu fark etmişti.

"İçtin mi oğlum ne bu haller?"

Gerçi Jisung çocukluğundan beri hep bir şekilde hayatının içindeydi. Belkide zor gelen birden bire hayatından çıkması fikriydi. Nakil almasının nedeni Jisung'du fakat varlığına bu denli alışık olduğunu bilmiyordu.

"Sen tutmazsan ben hep düşerim yalnız haberin olsun."

Kesinlikle tuhaf hissettiriyordu. Yemekhanedeki tüm ilgi üzerinden kalktığında Jisung hala yerde olan bedene elini uzatarak koca kahkahalarını sunmuştu.
Hyunjin'in kafasının ciddili güzel olduğunu düşünsede elini sıkı sıkıya tutarak ayağa kaldırdığında saç tutamlarını karıştırarak konuşmuştu.

"Aklımda bulunsun o zaman düşmemen için tutayım elini."

~~~
23092022 ~ 2246
Syglr
Svglr