kırılan camımız, kapımız, penceremiz ve kaybolan çöp kutumuz. / Hyunsung

•}[20]{•

09102022

~~~

"Daha iyi hissettirecekse saçına sakız yapıştırabilirim."

Jisung dalgınca izlediği bedenin önüne geçen Hyunjin'e karşı gülmüş ve elindeki sakız paketlerine uzanarak okulun çıkışına doğru yürümeye başlamıştı.

"Nasıl kıyarım?"

"Senin bu zorba kız cidden peşinde koşup durmayı bıraktığını farketmedi mi ya?"

"Gidip yeni arkadaşlar edinmek ister misin?"

"Seninle uğraşmak daha eğlenceli? En iyi arkadaşı olup onu ifşalamamı ister misin?"

"Defolup gider misin?"

"Bir saatçik görmesem sevdiceğimi
Bir yıldır görmemişim gibi gelir
Böyle kin duyarak yaşamaya
Sorarım, yaşamak mı denir?"

"Ne?"

"Ezik gibi hala ona yanıksın diyorum. Aşk acını gizlemeden yaşamalısın."

"Yanık falan değilim. Ve iyiyim."

"Onu izliyordum?"

"Şimdide seni izliyorum?

"Baktığın yerde duruyordu yani?"

"Öfkeliyim sadece. Kin dahi besleyemiyorum artık. Canını yaktığı onca insanı düşünüyordum ona bakarken. Korkunç geldi varlığı ve ruhu."

Sebepsiz açıklamasının Hyunjin tarafından dinlenip dinlenmemesinin bir önemi yoktu o an için. Zihnindekileri boşaltırsa hafifleyeceğini biliyordu sadece. Tuhaf bir şekilde okula geldiği günden beri arkadaş edinmekten geri durup sadece kendisiyle takılan sözde sosyal kelebiğin ne yaşadığını bilmesede sürekli yanında bitiyor oluşu...

"Anlayabiliyor musun emin değilim. Karmaşık duygular."

Jisung için Hyunjin düşünmek istemediği bir konuydu. Fazla düşünmekten yeterince yorulmuştu.

"Sanırım anlamıyorum. Yinede sen bana inan. El falında güzel bir gelecek gördüm."

"Sevgi konusunda hep çuvallıyorum sanırım. Boşver. Bir daha aşık falan olmam."

Hyunjin ruhunun titrediğini hissetmişti. Jisung'un birini sevebileceği o ana kadar hala kabullenmediği bir şeyken duyduğu cümle nefesini kesmişti. Gerçekten sevmiş miydi?

Yeniden sevmeyi dener miydi? Bu işler onu yorduysa, vazgeçer miydi?
Deli düşünceleri ve cevapsız soruları arasında sıkışıp kaldığından sessizliğini korumuştu.

Gözleri hala gözlerindeyken gülmüştü Jisung. Anlam verememişti Hyunjin'in şaşkın haline.

"Ne oldu?"

Elbetteki Hyunjin'de oluşan sessizliğinin yarattığı tuhaflığın farkına vararak dönmüştü önüne. Kaşları çatılmış ve kötü hissetmişti birden bire.

Söylenmişti dalgınca.

"Bir şey yok. Sen güven benim falıma. Çokta güzelaşık olursun."

~

14092023
Syglr
Svglr