You're My Love(TagLish)

Chapter 1; Introduction

Date: May 30,2015

Iyah's POV
Super late na'ko natulog kagabi... Or... Pede na ring... Kanina? Hindi ko alam kung bakit... Pero parang may bumabagabag sa puso't isipan ko every night. Kasi naman..! I felt like... Ang sakit parin! Kahit 3 years passed na.

May boyfriend ako nung Grade 6... Aga noh? Pero ngaun, ex ko na sya(You know what I mean)... hayyy.

Graduation Day namin noon... Maraming nadala ng kani-kanilang mga emosyon dahil hindi na nila makikita ang mga kaibigan nila next school year. Marami rin naman ang lumuha dahil mamimiss nila ang isa't isa. Pero... Yung sa'kin, yung naramdaman ko... Iba talaga eh.

(Flashback)
Pauwi na sana ako pagkatapos kong magpaalam sa boyfriend ko. Pero, kinalabit niya ako... Pagkatingin ko. Nakita kong parang lumalalit siya sa'kin ng payakap. Nabigla ako nung niyakap niya ako... But I felt glad... He showed that he will miss me this vacation. Parang may napatak na tubig ulan sa may likod ko.

CJ: Iyah.. Naiyak niya itong sinabi. So... Iyah wondered why.

Iyah: Ummm... Babe? Humarap ito sa'kin... Pagkaharap niya... Namasdan ko ang mga luhang sunod-sunod na pumapatak mula sa mga mata niya.

CJ: Iyah... Sorry, ngayon ko lang ito sinabi sa'yo.

Haa? Hindi ko siya maintindhan

Iyah: Babe... What do you mean? What are you talkin about?

CJ: Babe... Kasi. Hindi ako mkapagbabakasyon ng 2-3 months ngayong bakasyon eh.

Iyah: Huh? Ano? Wh-what? Diretsohin mo nga ako...

CJ: Babe... Kasi... Lilipat ako ng school eh.

Iyah: Okay lang yan. Pwede naman taung bumisita sa isa't isa diba?

CJ: Mahirap bumisita sa'kin, Iyah.

Iyah: Huh? Bakit? Ano? I cannot understand youu...

CJ: S-Sabi ko... Mahirap bumisita... Dahil sasakay ka pa sa eroplano para bisitahin ako... Matatagalan tayong hindi magkikita... Sorry babe... Sorry, talaga.

Nagulat ako... Nabigla ako... Whaaaaattt?!?!

Iyah: So... It means...

CJ: Oo babe... Sa ibang bansa ako mag-aaral. Sorry, talaga babe.

Iyah: Whaaat?!? Mamimiss kita... At alam mo yun. Pero... Saang bansa? Kailan ka babalik?

CJ: Sa Canada, babe... Ang problema...

Pinutol ko yung sinabi niya...

Iyah: Isang taon ka dun?! Or ano?!

CJ: Hindi naman 1 taon babe.

Iyah: Mabuti naman at wala pang isang taon... Mamimiss talaga kita kapag isang taon ka dun... Sobrang lungkot ang mararamdaman ko...

CJ: Iyah... K-Kasi... Mag-aaral ako dun... Not in 1 year... Not in 2 years... But... 3 years, babe... Sorry... Mamimiss talaga kita...

Iyah: A-Anoo!!!? Ibig-sabhin... 4th year ka na babalik? Mamimiss kita, babe!

Napaiyak na talaga ako...

CJ: Babe, itetext nalang kita or iaupdate kita kung kelan ako babalik... Basta... Sorry talaga...

Bakas na bakas ang matinding kalungkutan sa mga mata nila... Damang-dama talaga nila kung ga'no kahirap.

Ang sakit... Hindi ko kinayang wala siya in 3 months dahil nadagdagan pa ang kalungkutan ko after nearly 3 months. Ayoko mang gawin... Pero na 'love at first sight' ako sa kanya eh... S'ya ang present boyfiee ko. Si Adrian M. Villanueva. Naging kaklase ko siya for 2 school years... And... Probably... Ngaung school year din...
Transferee sya. Nagbabasa ako... Nang napakinig ko ang mga kaklase ko. Sabi nila... "Uy, diba bagong lipat lang siya?" Nang tiningnan ko yung transferee... Yun, na 'love at first sight' nalang ako sa kanya.

2 years na kami ni Adrian. Kaya... I think... I better focus on what is happening in my present life. :)

Oo nga naman... Dahil... Past is Past... Ang Present... Magiging past na rin bukas... Ang Future Magiging past na rin the other day. Kaya mas mabuting i-focus nalang natin ang mga isip natin sa mga nangyayari ngayon... Dahil ito lang ang paraan para maitama niyo ang mga mali niyo noon... Walang time Machine para balikan at itama ang nakaraan... Pero... Mayroon namang 'ngayon, bukas, at Diyos' para maitama ang mga ito... Kaya kung may itatama man kau... Simulan niyo na... Dahil minsan lang ang mabuhay. #hugot
-Writer

Bago ako matulog... Nung iniisip ko ang mga masasalimuot na nangyari noon,. Parang binabalikan ko na rin ang nakaraan. Hindi ko alam kung bakit... Pero... ang sakit talaga! Pagkatapos kong isipin ang mga ito kanina... Pinilit ko nang tumulog para hindi na mabagabag pa ng sobra at hindi na ulit ako maging malungkot.

Nang magising na ako... Pakiramdam ko ay may nakahawak na kamay sa braso ko. Iminulat ko nang unti-unti ang aking mga mata. At nakita ko... Si Yaya Sabel lang naman pala.

Ate Bel: Iyah... Ano ka ba? Kanina pa kitang ginigising. Alam mo ba yun? Nasanay na akong palagi kang nagising nang tanghali... Kaya minsan lang ako nanggigising kapag 10:00 na, tapos hindi ka pa gising... Saka... sanay na rin akong hindi ka nagigising sa Alarm Clock mo... Walang talab eh!

Nagtawanan kami.

Iyah: Hayy nako, ate... Masanay na kayo lalo... haha. Late narin kasi ako natulog kanina eh. Anyway... Ako si Sleeping Beauty diba? Kahit Alarm Clock pa yan. Walang tatalab! Haha.

Ate Bel: Oh, s'ya. Tigilan na natin 'tong kalukahan natin. Bumaba ka na, at mag almusal. Maligo ka na rin. Gawin mo na ang gusto mo!

Nagtawanan ulit kami... Si Ate Bel talaga ang kaharutan ko...

Iyah: Sige, ate. Intayin nyo nalang po ako bumaba.

Ate Bel: Sige... Basta wag kang tutulog ulit ha? Joke lang.

S'ya si Yaya Sabel... Ate Bel ang tawag ko sa kanya. Siya ang palaging pumupukaw sa akin kapag lampas na sa 10:00, tas hindi pa ako gising. Pagkagising ko... Hindi na'ko nagtanong kung nasan si Dad... 'Cause he's always at work. Early in the morning sya naalis. Sina kuya Migo, Deus, and AJ(Alistaire Joseph) naman... Cguro, kasama nila ang mga girlfriends nila. Kaya, madalas akong nasa kuwarto ko lang. Minsan, nakikipagchikahan with my friends via FB, Twitter, or IG. Minsan naman, nagshashopping kami ng friends ko sa mall namin.
Minsan naman, dinadalaw ako ng boyfie ko... Si Adrian. Kilig naman ako!!! Charr!!

Para ko nang ate si Ate Bel. Siya palagi ang umaalala sakin... kung nakakain na ba ako ng breakfast... meal... or dinner.

My Mom died nearly 3 months after nung nangyari samin sa ex ko... with unknown cause. And there, I was so sad... My sadness was added that time. I wasnt able to control it anymore... So, I apologized to my ex, CJ... dahil may iba nako. Hindi ko kasi kinaya eh... kinailagan ko ng taong makakapagpasaya sakin that time...

I asked myself, "Why is this happening to me?! Did I do something wrong?!"

Anyway... Bakit ba nabalik na naman ulit ako sa nakaraan?
Nga pala... today is May 30,2015. I'm gonna eat na. Then, I'll take some bath. And then, I'm gonna call my friends... We'll go shopping!! Malapit na ang pasukannnn!! #Excoiiiteeeeeeddd

________________________________________________________
This is still the 1st Chapter... And is the introduction. Ano kaya ang mangyayari sa mall? May magkagalit kaya? May magkita kaya? May makonsensya kaya? ABANGANN!!!

I need your comments guys...