Chapter 4: The Continuation

130 6 12
                                    

Guyss... hehe. Sabi ko sainyo eh. Matatagalan pako mag update kpag wla masyadong nagcocomment. Pero... Gusto ko narin mag-update, hehe. Basa mode nalangg!! ✌

Iyah's POV

After seeing the text msg of this... 'Unkown Cause'. Pinataas ko ung aming security level. May tatlong security guards na nagbabantay sa amin. So... I felt more comfortable with them.

Nagsisimula na kaming magshopping...

Iyah: Guys... I think, mas maganda kung unahin muna natin ung mga bibilhin ng mga boys.

Gurls: Agree kami jan, Gurl. Sabay tawanan

Boys: Ano?!

Iyah: Bakit?? Ayaw nio? Edi wag na lang kayo magshopping.

Boys: Dejoke lang... ikaw naman... Masyado mo tlga kaming sineseryoso.

Iyah: Syempre! Kailangan naming seryosohin ang mga boys... Para seryosohin nio rin kaming mga gurls... Maraming Hindi sineseryoso ang mga babae eh!

Boys: Ah... Alam Nio namang seryoso kami sa inyo diba?

Gurls: Hay, Nako! Tara na nga!

---Concersation End---

Ang sarap pala makipag bonding sa mga bago mo lang nakilala noh? Lalo na kapag boyfriend ng mga kaibigan mo. Masaya! Magkakaroon ng new memories. Hayy. Just remember before my momh died. Hayy.

Ranya: Oh, Iyah... Bat Parang hanggang tenga yang ngiti mo?

Iyah: Ah... Uhm... Wala. Sabay Pinahid niya ang palad niya sa kanyang mga mata.

Ranya: Teka lang... Umiiyak ka ba? Habang nakangiti ng Hanggang tenga? Wow Ha!

Iyah: Tears of Joy lang ito.

Ranya: Bakit? Ano bang nasa isip mo?

Nasa upuan ako malapit sa fitting room ng freego dahil sinasamahan namin  ang mga boys. Umupo si Ranya sa tabi ko... Bago niya ako tanungin ng ganun.

Iyah: Uhm... Bakit mo nga pala tinatanong?

Ranya: Just some curiousity and inquisitiveness hit me.

Iyah: As Always. Palagi ka namang curious eh.

Ranya: So... Can we start? Can you tell me why? Pls?

Iyah: (sigh) Alright. Huminga muna ako nang malalim.

Iyah: They were just tears of joy. Because, I remember when I was a kid. I reminisced my moments with momh. When My Mom... was still living. I was so rowdy and naughty since I was a kid.

(FLASHBACK)

A time when My momh told me something...

Momh: Iyah... I will be back quickly. So, don't make any unnecessary noise here. Don't create any trouble, wildness, or any kind of rowdiness.

Iyah: Ok, mom.

Momh: Iyah... Look at my eyes.

Iyah: Ok mom.

Momh: Do you promise?

Iyah: Uhmmm...Ehh... Promise.

Momh: You made it go well! That's promise... I trust you.

After 45 minutes...

Momh: Oh... Iyah... Bakit ka naiyak? Ano ka ba. Big girl ka na diba? Kaya... Kahit wala si Momh sa tabi mo, hindi ka iiyak, dba? Natagalan lang si momh dahil may nagrereklamo.

Iyah: Huhuhuhu... :'(

Nang mahawakan ni Momh ang braso ni Iyah...

Iyah: Awwww!!. :( :( :'(. Lalong lumakas ang pag iyak nito.

Momh: Iyah! B-Bakit ka may pasa?!? Sinong gumawa nito sa'yo? Sabihin mo. Iyah! Sumagot ka! Idedemanda natin ng child abuse.
Teka lang... Kayo ba ang may gawa nito?! Kayo ba!!?

Tinatanong ito ni Momh dun sa mga palaging umaaway sa akin sa labas ng kompanya ni momh nung bata pa ako.

Mga Bata: H-Hindi po. Hindi po kami ang may gawa niyan.

Momh: At pano nio naman masasab..---

Iyah: (Hinawakan ko ang mga braso ni Momh.) Momh... Di po ba... Sabi nio sa akin... Wag tayong manghuhusga ng ibang tao kung hindi naman natin ito nakikilala nang lubos. In short, "Don't Judge the book by its cover".. Yan po ung sabi nio sa akin di po ba?

Momh: Oo , anak ko. Pero, sa ngayon... Wala nang gagawa sa'yo niyan kung hindi sila! Yung palaging umaaway sa'yo!
(Itinuro ang mga batang nang aaway kay Iyah) Mga salbahe kayo! Alam nio ba mga bata... na sa ginawa nio. Child abuse yan. Since menor de edad pa kayo... Hindi pa kayo pedeng makulong, pero kapag hindi tinuturuan kayo tinuturuan ng mga magulang nio ng tama. Pede ko silang idemanda!

Iyah: (Ibinaba ang kamay ng mama niya.) Momh... Naniniwala rin po ako na mali ang manghusga at magdiin ng kasalanan sa iba... Kung ang nanghuhusga at nangdidiin ang siyang may sala sa kanyang ibinibintang.

Malapit na akong mag-ten years old nang sinabi ko yan. Medyo pang mature... Pero, nabasa ko lang yan sa mga istoryang binabasa namin sa skul dati. Pero... Presently, I think I said it right.

Momh: Iyah? Anong ibig mong sabihin? Na ako pa ang may kasalanan ng mga pasang 'yan?! Nasa opisina ako, at alam mo yan! Stress na nga ako dahil dun sa nagrereklamo... Iniistress mo pa ako!

Iyah: Momh... Kalma lang kayo. Hindi naman po ako magkakaganito kung hindi kayo natagalan eh.

Momh: At ano yang mga sinasabi mo?! Dahil lang natagalan ako... Pasa-pasa na yang katawan mo... Lalo na yang mga braso mo!? Ano yon? Iyah, wag ko nga akong pinaglololoko!

Iyah: Momh... Hindi nio po alam na, Sa pagihintay kong yun... Napaidlip na ako dito sa may tabi. Mga... 1 meter from the ground yon. Momh... Alam nio naman po ba na... Malikot akong matulog di po ba? Nahulog po ako dun sa inidlipan ko. Siguro... Medyo mababa para magkapasa. Pero... Sensitive po ung katawan ko di po ba? Alam nio po ung sensitivity ng katawan ko di po ba? Kung hindi po sana kayo natagalan, hindi po magpa-pasa pasa ung katawan ko. Kahit si Kuya Joma(driver) nalang po ang pinagbantay nio sa akin. Mga bato po ung binagsakan ko! Masakit po! Kung nakita nio lang po sana kung pano ako mahulog. Nakakahiya po Momh! Mabuti na nga lang po... Na ang mga hinuhusgahan nio ngaun at idinidiin nio ay tumulong sakin. Tinulungan po nila akong makatayo. Tinulungan din ako ng security guard nio Momh.
Ang sinasabi ko lang naman po... Ung mga itinuturo nio po sa akin... I apply nio rin po sa inyo. Dahil masakit po sa tumulong kapag sila pa ang inaakusahan... di po ba momh? Itinuro nio po yang lahat sa akin... Tanda ko pa po! Pero... Bat hindi nio po ipinakita... Yun lang po ung masasabi ko.

Momh: Anak, Iyah... Sorry. Nagkamali ako. I was just stressed.

Iyah: I understand, Momh. But... Wag po ako ang hingian nio ng sorry... Yun pong mga napagbintangan nio po ang hingian nio ng apology.

(Present Time)

Iyah: Gurl, Yan ung nagpa "tears of joy" sakin. Dahil naging masaya kami sa isa't isa ni Momh... Ang hindi ko lang matanggap ngayon ... Ay yung... Wala na siya.

Ranya: Gurl, Sorry Huh... Naitanong ko pa... yan tuloy,You just have hung around your past. Sorry ulit, gurl.

Iyah: Ano ka bah! Ok lng yun. It is a lesson.

Lesson:
"Do not dwell in the past
    Do not dream of the future
     Just focus in the present time"-Buddha
   
   "Because present has all it should have to change someone,
         or something"-Writer

-----------------------------------
Guys... Sorry ulit.. nabitin... Lowbat na tab ko eh. Anyway... Abangan sa chapter 5 ang... The continuation(Part 2). Para Malaman nio ang sagot. Just keep on reading. Sorry ulit kung hindi masyadong maganda and kung nalate ang update. Basta...

ABANGANN NALANG GUYS!! HEHE.

You're My Love(TagLish)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon