I Closed My Eyes And Last See Is You -Sope-

4

Yazardan

Yoongi evden çıkıp motoruna bindi. Seokjin'den konumunu aldığı evin yolunu tuttu. Bu sırada Hoseok, masasının üstündeki kalemliğini ve defterini toplamış çantanın birine sıkıştırmıştı. Dolabına yaklaşıp kapağını açtı. Altına geniş-siyah eşofmanını geçirdi. Üstüne de düz beyaz bir tişört giydi. Aşağı inerken çalınan zil sesi ile şaşırdı. 'Biraz fazla hızlı gelmedi mi?' diye düşündü Hoseok. Sonra umursamadan kapıyı açtı. Karşısında elinde kask tutan Yoongi'yi görünce gülümsedi. Ailesine bir şey demeden çantasını aldı ve ayakkabılarını giydi. Anahtarını alıp kapıyı çektikten sonra Yoongi'ye döndü.

H: Beni nasıl büyük bir şeyden kurtardığına bilemezsin. Orda biraz daha kalsaydım babamla bir kere daha tartışabilirdik.
Y: Rica ederim güzelim.

Yoongi göz kırparak elindeki kaskı Hoseok'a uzattı. Hoseok, Yoongi'nin hareketleri karşısında kızarırken hızlıca kaskı taktı ve arkaya yerleşti.

Y: sarıl. Hızlı gideceğiz düşmeni istemem.

Yoongi'nin sözleri karşısında ilk şaşırsa da sonradan kendine geldi ve Yoongi'nin beline sarıldı. Yol boyunca etrafina bakındı ve yolları ezberlemeye çalıştı. Fakat aklına sürekli Yoongi geliyordu. Göz kırpması, iltifatları, ona karşı davranışları. 'Umarım sahte değildir Min Yoongi.' düşünceleri içinde yola bakmaya devam ederken geldiklerini fark etti. Hemen motordan inip kaski cikardi ve Yoongi'ye bakti parlayan gozlerle.

H: Hyung burasi mukemmel! Cok tesekkurler!

Kaskini cikarip elinde tutarak motoruna yaslanmis, gulumseyen Yoongi'ye bakti Hoseok. Hizlica yanina giderek kollarini boynuna sardi. Yoongi de kollarini Hoseok'un beline doladi. Ayrilip biraz ileride kalan tahtadan yapilmis kucuk eve dogru ilerlediler. Yoongi elindeki anahtar ile kapiyi acti ve iceri girdi. Ardindan giren Hoseok kapiyi kapatip ayakkabilarini cikardi. Salondaki koltuklardan birine yerlesti.

Y: Ac misin?
H: Hayir hyung. Saol.
Y: Tamam. Su odada bir masa var. Ustunde benim kagitlarim ve bilgisayarim var. Onlari ordaki kanepenin ustune birak ve kendine yer ac. Rahatina bak bebegim.

Hoseok kizardigi icin kafasini egerek Yoongi'nin gosterdigi odaya girdi. Masanin ustundeki bilgisayari biraz geriye itti ve donen sandalyeye oturdu. Kagitlari eline alip incelemeye basladi. O sırada odaya Yoongi girdi.

H: Söz yazarı olduğunu bilmiyordum hyung?
Y: Sıkıldıkca yazıyorum abartılacak bir şey değil.
H: Bi gün daha detaylı bakmak isterim hyung!
Y: Ne zaman istersen güzelim.

Hoseok kızararak çantasına eğildi. Defterini ve kalemliğini çıkardı.

Y: Resimlerini görmek isterim Hoseok.

Yoongi gülümseyerek Hoseok'a baktı. Hoseok tam defterini açarken kapı çalınmıştı.

H: Biri mi gelecekti?
Y: Hayır, sanmıyorum.

Yoongi kapıya bakmak için odadan çıktı. Hoseok ise koridorda bekelmeye başladı. Burdan kapıyı rahatlıkla görebiliyordu. Yoongi kapıyı açtığında karşısında gördüğü kızla ilk şaşırdı.

Y: Ne işin var burda?
-Sevgilimi görmeye gelemez miyim?

Kız Yoongi'nin omzunun üstünden baktı. Arka tarafta gördüğü Hoseok ile sırıtıp Yoongi'nin dudaklarına doğru yaklaştı. Yoongi ne olup bittiğini anlamadan, dudaklarına kapanan dudaklar ona iğrenç gelirken; Hoseok kalbinin sızladığını hissetti. Yoongi her ne kadar geri gitmeye çalışsa da suratını sıkıca tutan eller yüzünden bunu yapamadı. Hoseok daha fazla canının yanmaması adına hiç bir şeyini almadan evden koşarak çıktı. Yanlarından geçerken bir anlık Yoongi'ye döndü ve hayal kırıklığı ile baktı. Evden çıkıp koşarak biraz uzaklaştı ve yere oturdu. Uzun zamandır tuttuğu gözyaşlarını serbest bıraktı. Sağlıklı düşünemiyordu ve bu sinirlerini bozuyordu. Yoongi de aynı durumdaydı. Hoseok çıktıktan sonra ondan ayrılan kıza baktı.

Y: NE İSTİYORSUN BENDEN AYRILDIK BİZ BİTTİ!
-Hayır. Seni istiyorum Yoongi.
Y: SİKTİR GİT! ELİMDEN KAZA ÇIKMADAN SİKTİR GİT BURDAN BİR DAHA DA GELME! HEM SEN BURAYI NASIL BULDUN Kİ AMINA KOYAYIM!

Karşısındaki kıza bağırdı durdu. Konuşmasına izin bile vermeden de kapıdan kovdu. Salona geçip ellerini saçlarına geçirdi. Telefonunu alıp Hoseok'u aradı. Fakat telefonunu bile bırakarak çıkmıştı ki telefonunun sesi odadan geliyordu. Odaya girip Hoseok'un eşyalarını topladı. Eve gittiğini düşünerek evinin önüne bıraktı. Bu sırada Hoseok bir telefon bulup Seokjin'i aramış ve bulunduğu yerden onu almasını rica etmişti. Eve geldiğinde kapıda bulduğu eşyalar ile gözleri tekrar dolmuş, karsısında durup ona anne olan adama sarılmış ve tekrar ağlamaya başlamıştı.

ELİF'İM OLAY İSTEDİ AL SANA OLAY notfoundinyou