2.Bölüm

227 15 19
                                    

0553****** = ARKADAŞLARIN BİRAZ SAFMIŞ 2 ŞİRİNLİĞE VERDİ TELEFON NUMARANI ^^
ALLAH'IM NE TÜR PSİKOPOT YARATTIN DİYEREK kahvemden bir yudum daha aldım. içimden o şekilde küfür ediyordum ki titreyen telefonuma baktım
0553******= NERDESİN SÖYLEMESSEN EVİNİN ADRESSİNİ DE BULABİLİRİM ^^
bu çocuk ne tür manyak o kadar ileriye gidemez diyerek sürücü koltuğuma oturdum. bitmiş kahvemi küllük kısmına koydum sigara içmediğim için orayı daha çok çöp olarak kullanıyordum. Araba hızlı bir şekile ana yola çıkardım. tabelaları okuyarak eve doğru gidiyordum yoğun bir yağmurun bastırması benim hızımıda dinlediğim şarkıların ritminide bozmuyordu. sokağa gireceğim zaman şarkının sesini kıstım ve park etmek için garajın kapısını açmak için emliyet kemerimi çıkaracakken ne fark edeyim! okulda benim yerime park eden dangalak şimdide kapımın önüne bu küstah kim olabilir diye söverken 4'lülerimi yakarak arabadan inip öbür arabaya yaklaştım. ve arabının içinde bir insanın olduğunu fark etim. cama tıkladım ve camını açtı. oha yok daha neler ben bunu kabul etmiyorum ruh hastası junmyeon yanan sigarasından bir duman çekip öbür tarafa doğru üfleyerek senden daha güçlüyüm. bunu kabul et diyerek sırıtmaya başladı ıslanan kıyafetlerimi fark edince arabaya bin konuşmamız lazım. istemesemde sağnak yağmura karşı arabasına oturup ne istiyorsun dedim?
' senle araba yarışı yapmak istiyorum kazanırsam benimsin kazanmassam derken güldü ve ben söze atıldım BİR DAHA ASLA KARŞIMA ÇIKMAYACAKSIN DEDİM'
arabadan inip nerede olduğunu bana yazarsın dedim ve kendi arabama geçip emliyet kemerimi taktım rahatlamak için NO MORE DREAM açtım ve koltuğumu biraz geriye çektim. evet yenebilirdim. ilk yarışım olmayacaktı dedim. telefonuma gelen mesaja baktım. bildiğim bir yerdi eski su deposunun geniş arazisi pekala o bilir dedim ve öndeyken onu solayıp serrektör yaktım. ondan önce varıp beklemeye başladım bir kaç dakika içinde gelmişti. arabadan inip arabalarımızı değiştirmemiz lazım oyunun kuralı bu dedi!
' bu çocuk kafayı yemiş olmalı ! benim arabamı nasıl kullanacaktı bir kere el freni normal değil düğme şeklindeydi onu bile bulamayacak kadar aptal ve küstah biri benim arabamı süremezdi!
ona bakıp oyunu kurallarına göre oynayalım dedim ve arabadan indim.
onun arabasına doğru ilerledim arkamdan erva anahtarı unuttun dedi ve arkamı döndüm anahtarı attı ve tuttum.
araba koltuğuna oturdum yapabilirdim. sonucunda ilk kez araba sürmüyordum ne kadar bilmediğim bir model olmasada gaz fren dedim gülmeye başladım debriyaj yok ahahhah bir erkek olarak nasıl nasıl otamatik kullanıyor ben bile otomatik kullanmıyorum dedim telefonuma gelen mesajla irkildim neden sende sadece gaz ve fren yok gülmeme engel olamadım ve ona çağrı bıraktım hadi start çizgisine vitesi boşa al ki araba kalksın dedim gülerek.
..
start çizgisine geldiğimizde gergindim aynadan ona baktım ve arabamda sigara yakmıştı sinir olup serrektör yakıp sigara içme işareti yaptım. oda tamam diyip camdan attı. hazır mısın diye mesaj attığında evet yazdım ve
3-2-1 başlaaaa!
hayatımda ilk kez araba sürmesemde ellerim titriyordu bir yanım yenme arzusu ile yanarken arabada oturduğum koltukta onun kokusu sanki buram buram burnuma doluyormuş hissi. ah bence ağır bi tütün kokusu küllerini küllüğe koymuş buyüzdendir diyen içsesime ayak uydurduğumda kafamı yola bakmaya çalıştımda silecekleri çalıştıramadığımı fark ettiğimde araba içinde attığım çığlıklar çekemediğim el freni! içimden ettiğim küfürler!

arabayı durduğum gibi Junmyeon'un yanına koştum tabi koşarken düşüp burnumu kanatığımı fark edince daha da çıldırmıştım bedenim onu öldürmek istiyordu! yada o beni öldürmek istiyordu! arabadan indi ve ona hırpalarcasını ittirip sen ne yapmak istiyorsun canıma kast etmek mi istiyorsun? sen kafayı yemissin senin amacın beni öldürmek bir daha sakın karşıma çıkma!
sinirden titreyen bacaklarım ve ellerimiden dolayı birşey yapamadım kanayan burnuma bile müdahale edemeyip sinirden ağlamaya başlayıp arkamı dönüp yürümeye başladığım zaman. ilk omzumda hissettim sıcak bir el ve sonra bedenimi saran iki şevkatli kol. neye uğradığımı şaşırdığım zaman cebinden çıkarttığı mendille burnumu silip kurayan kanları silip tekrar sarılıp kulağıma dolan şu sözlerile karşılaşmam beni sarsmıştı.
' TAMAM GEÇTİ SAKİN OL. SENİ SEVİYORUM '

RECKLESSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin