Qadına ayit bir xüsusiyyət kimi göstərilir bu. Ağlamaq. Göz yaşı axıtmaq.Daha cox qadınların yaşadığı bir hiss.Məncə elə ən çox da qadınlara yaraşır aglamaq.İncə ruhlarının təcəssümüdü bu.Bəlkə də kövrək qəlblərinin təsdiqi."Kişilər ağlamaz" deyirler həmişə. Niyə? Əgər bir kişi aglayırsa gücsüzmü sayılır? Məncə yox.Ağlayarsa ən dərininə ağlayar bir kişi.Səbəbi paltarının ayaqqabısıyla bir rəngdə olmaması olmaz, ya da müəllimin ona qışqırması.Əgər bir kişi aglayırsa varıdr cox böyük bir səbəbi. Demək ki onun kişi ürəyi artıq buna dözə bilmir. Məsələn mən bir dəfə metroda yaşadım bunu.Onsuz başıma gələn cox hadisə ele metroda olur.Saxlıya bilmədim özümü.Bəlkə də qulağımda səslənən mahnın təsirilə baş verdi bu.Heç özümdə bilmədim necə oldu bu.Olmayacaq bir hekayəyə, boş boşuna qurdugum xəyallara, səni sevməyime ağladım.Quru yanaqlarımı islatdı bu sehrli su damlası.Bulanıq görməyə başladım hər yeri.Çox ehtimalki gözlərim artıq dolmuşdu.Hətta daşırdı.Və mən özümü saxlamadım.Nə göz yaşlarımı nə özümü.hıcqıra hıcqıra agladım.Ama yenə də gizlətdim. Əllərim sanki qalxanım oldu.Üzümü gizlətdim görünməsin deyə.O qədər də alınmırdı əslində. Hələ bir vaqonda iki nəfər varsa.Qarşımda oturmuşdu bir xanım.Boş qatarda yalnız ikimiziydiy.Toparladım özümü biraz.Və o sadəcə mənə baxırdı. Hec bir reaksiya vermirdi.Sadəcə baxırdı.Bəlkə də sual verməy istəyirdi. Ama cürət eləmirdi. Mən isə həmişə ki kimi uzaqlaşmagı düşündüm.Düşməməli oldugum stansiyada düşdüm.Qadınsa yenə də baxırdı.Gözdən itəne qədər izlədi soyuq baxışları məni. Bilmirəm necə düşünürsünüz. Bəziləriniz gücsüz,bəziləriniz çarəsiz, bəzilərinizse başqa ad qoya bilərsiniz buna.Mənimçün vicdan əlamətidi bu.Aglıyırsa bir adam demeyki o vicdan hissini hələ də hiss edə bilir...Və unutmuyun aglamaq Allahın bizə bir lütfüdür...
