5.10.2019
Sevgili günlük
Felix sonunda okula geldi.
Ama bir sorun var. Yanımdan kalktı ve başka yere oturdu. Onu kırmış olmalıyım.
Edebiyat öğretmeni Bay Lee sürekli ona bakıyor. Hatta gözünü ondan çekmiyor.
Bu durum beni fazlasıyla rahatsız etti onu da rahatsız etmiş olmalı.
Bu gözlerinden anlaşılıyor, korkuyla bakıyor Bay Lee'nin gözlerine.
Teneffüste herkes dışarı çıktığında yanına gittim. Sorunun ne olduğunu sorduğumda cevap vermedi.
Bende son çareyi konuşması için onu öpmekte buldum.
Dudaklarının tadına bağımlı olmuş olabilirim. Ama o sevmedi galiba dudağımı ısırıp tokat attı.
Sınıftan çıkacakken onu durdurdum. İlk defa duydum sesini.
Sesi. Sesi onun gibi çok güzeldi fakat bu kadar kalın olmasını beklemezdim.
Bana sadece beni rahat bırak dedi. Bu üç kelime bile acıttı canımı.
Annemle konuştum bu konuyu. Sevdiğin kişiyi sen değil kalbin seçer derdi bana. Onu haklı buldum bir gül bıraktım üstüne. Çamur olmuştu her tarafı yıkamıştı onu yağmur.
Gökyüzündeki yıldızlara bakarak yazıyorum bunu. En parlak olanı annem bana göz kırpıyor.
Kendime not: Felixin sesini unutma