PE:5 ទៅទទួលបងប្រុស

90 14 0
                                    


ពេលព្រឹកក៏បានមកដល់ sunghoon ក៏រៀបចំខ្លួននឹងចុះមកញាំអាហារ

( កូនhoonល្ងាចនេះកុំភ្លេចទៅ ទទួលបងប្រុសឯងផងគេត្រលប់មកកូរ៉េវិញហើយ ) លោកស្រីpark

( នេះគ្រែងគាត់ថាឆ្នាំក្រោយទើបត្រលប់មកនោះអី ហើយនេះគាត់មកធ្វើអី ) sunghoon

( គឺបងប្រុសឯងក៏រៀនចប់ហើយ ដោយសារឆ្នាំមុនបងឯងគេថារៀនចប់ចង់នៅដើលលេងលំហែលខួរក្បាលតែគេ ស្រាប់តែប្ដូរចិត្តវិញម៉ាក់តាមគេមិនទាន់ពិតមែនចឹងសម្រាច់ហើយថាល្ងាចនឹងទៅទទួលបងណា ) លោកស្រីpark

( បាទចាំខ្ញុំទៅទទួល ) sunghoon ថាហើយនាយក៏ញាំបាយបន្តរ ហើយក៏ទៅសាលា

ពេលមកដល់សាលានាយក៏ដើរទៅថ្នាក់យ៉ាងសុភាពខុសធម្មតា ហើយព្រមទាំងដូរស្តាយតែងខ្លួនទៀតផង

( តើឯងជាអ្នកណាហេតុអីក៏មកនៅក្នុងខ្លួនគេឆាប់ចេញមកភ្លាម ) គ្រាន់តែចូលដល់ថ្នាក់ភ្លាមjay ក៏ចាប់អង្រួនឲវិញាន ដែលស្ថិតនៅក្នុងខ្លួនsunghoon ទាំងប៉ុន្មានចេញឲអស់កុំឲនៅសល់សូម្បីតែ1

( គ្មានអ្នកណាមកនៅក្នុងខ្លួនយើងទេគឺយើងជាយើងហើយ ) sunghoon ទាញដៃjayចេញពីស្មារខ្លួនហើយក៏ដើលទៅតុរៀន jayក៏ដើលតាមដែល
  អង្គុយរៀនបានរាងយូរដែលsunghoonក៏សង្កេតឃើញjayមានទុកប្រអប់កាដូអីក៏មិនដឹងក្នុងថតតុរបស់គេ

( ប្រអប់អីនឹង ) sunghoon

( គ្មានអីទេ ) jay រហ័សយកប្រអប់កាដូដាក់ចូលកាតាប

( របស់ស្អីក៏អាថ៍កំបាំងម្ល៉េះ ) sunghoon ក៏មិនបានចង់ដឹងអីទៀតដែលព្រោះគិតថាប្រហែលជាប្រអប់ឥវ៉ាន់អីមួយដែលjayទើបតែបានទិញនោះទេ

បន្ទាប់ពីចេញពីរៀនsunghoonក៏ប្រញាប់ទៅទទួលបងប្រុសនៅឯប្រលានយន្តហោះ

( បងhoon ឈប់សិន បងhoon ) sunghoon ត្រូវអាក់ដំណើរនឹងបែលទៅរកប្រភពសម្លេងដែលបានស្រែកហៅនាយ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាក្រៅពីកញ្ញាyuna ដែល

( មានការអីមែនទេបានជាត្រហេបត្រហបម៉េះ ) sunghoon

( គឺស្អែកថ្ងៃខួបកំណើតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់អញ្ជើញបងទៅតើបងទៅអត់ ) yuna

( បងប្រកបជាទៅមិនខាន ចឹងបងទៅសិនហើយព្រោះប្រញាប់ ) sunghoon ក៏ឡើងឡានបើកចេញទៅបាត់ទៅ
( ឲតែយាយមួយខ្ញុំលើកណាក៏ប្រញាប់ដែល ) បន្ទាប់ពីsunghoon ទៅបាត់yuna ក៏និយាយម្នាក់ឯងតិចៗ រៀបនឹងដើលទៅកាន់ឡានខ្លួនទៅហើយក៏ក្រលេកទៅឃើញjay
( jay ឈប់សិន ) yuna ក៏ស្រែកហៅjay ពីចំងាយ

( មានការអីមែនទេ ) jay នាយក៏ដឹងyuna ហៅនាយមានការអីដែលក៏នៅតែសួរ

( គឺស្អែកថ្ងៃកំណើតខ្ញុំឯងកុំភ្លេចទៅផង ) yuna ថ្វីត្បិតថានាងមិនសូវជាចូលចិត្តjayមែន តែខួបរបស់នាងរាល់ឆ្នាំនាងក៏តែងតែហៅjayឲទៅចូលរួមដែល ហើយរូបដែលsunghoon ឃើញលើកមុនក៏ជារូបថ្ងៃកំណើតដែលjayថតជាមួយyuna ផងដែល

( ខ្ញុំនឹងទៅ ) និយាយរួចនាយក៏ដើលចេញទៅ ថ្វីត្បិតថានាយលួចcrនាងពិតមែនតែក៏មិនដែលបង្ហាញអារម្មណ៍អីឲនាងដឹងបន្តិចដែល

ងាកមកមើលsunghoon ឯណេះវិញមកអង្គុយចាំបងប្រុសឡើងរាប់ម៉ោងបើមើលតាមសភាពដូចអ្នកសំុទានអញ្ចឹង( យាយលេង )

( ហើយយយ...យូរអីក៏យូម៉េះ ) នាយដកដង្ហើមធំមួយខ្យល់ទាំងអារម្មធុញថប
បន្ទាប់ពីអង្គុយចាំមួយស្របក់ធំទៀតក៏ឃើញបងប្រុសខ្លួនចេញមកតែគាត់ដើលចុះដើលឡើងសម្លឹងលិចសម្លឹងកើតមិនដឹងថាគាត់រកស្អី បន្ទាប់ពីឃើញគាត់នៅរេរ៉ យូរពេកនាយក៏ដាច់ចិត្តដើលទៅសួរ

( តើបងកុំពុងរកមើលអីនឹង ) sunghoon

( គឺខ្ញុំកុំពុងសម្លឹងរកប្អូនប្រុសខ្ញុំគេថានឹងមកទទួលខ្ញុំតែស្មើរនេះហើយនៅមិនទាន់មកទៀត ) គាត់និយាយដោយមិនងាកមុខរកsunghoon

( ហើយខ្ញុំមិនប្អូនបងហើយបងនៅរកអ្នកណាទៀត ) sunghoon និយាយទាំងរាងហួសចិត្តដែលយូរៗទៅមើលប្អូនលែងស្គាល់

ឈ្មោះ:park heeseung (សុំកែតិច😙)អាយុ:24ឆ្នាំជាបងប្រុសបង្កើតរបស់sunghoonគាត់ទាំងឆ្លាតទាំងសង្ហារស្រីណាឃើញក៏លុងព្រមទាំងខ្ញុំដែល😂

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ឈ្មោះ:park heeseung (សុំកែតិច😙)
អាយុ:24ឆ្នាំ
ជាបងប្រុសបង្កើតរបស់sunghoon
គាត់ទាំងឆ្លាតទាំងសង្ហារស្រីណាឃើញក៏លុងព្រមទាំងខ្ញុំដែល😂

( គឺបងមិននឹកស្មានថាឯងកែប្រែការតែងខ្លួនដល់ថ្នាក់នេះសោះហើយក៏លឺមកថាតាំងពីប្ដូរសាលាមកឯងឈប់ទៅចូលខ្លិប នឹងទាក់ទងជាមួយមនុស្សស្រីតែពាសទៀតហើយតើឯងឃើញស្រីណាដែលឯងពេញចិត្តហើយមែនទេ ) heeseung
( គឺគ្មានទេម៉ោះខ្ញុំជួយយកឥវ៉ាន់ទៅឡាន ) ថាហើយsunghon ក៏យកឥវ៉ាន់រត់ទៅឡានយ៉ាងលឿនដោយបងប្រុសបានត្រឹមតែឈរសើចនឹងចរឹកប្អូនប្រុស

To be continued
Thank you 🙏🏻

ឆាប់ញញឹមទៅWhere stories live. Discover now