ေခါင္းစဥ္မ႐ွိေသာ…!
[ အေပ်ာ္တန္းစာေရးသူ၏စိတ္ကူးသပ္သပ္မို႔ အမွားပါခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။]
အခုတေလာ႐ြာမွာ သရဲလိုလိုဘာလိုလို နဲ႔ေကာင္ရဲ႕ ေသာင္းၾကမ္းမႈေၾကာင့္ ႐ြာကလူေတြမွာ ညမအိပ္ရ၍ မ်က္တြင္းေဟာက္ပတ္ ႏွင့္ ဤကိစၥကိုေျဖ႐ွင္းရန္ပင္ေခါင္းစားေနၾကသည္။
ညဘက္ဆို အိမ္ေတြေပၚ ခဲေတြက်သည္။
အိမ္ေခါင္မိုး ေတြေပၚ အေကာင္ႀကီးႀကီး
တစ္ေကာင္က ခုန္ခုန္ၿပီး တစ္အိမ္ႏွင့္တစ္အိမ္ ကူသြားသည္
စတဲ့ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ႐ြာက လန္႔ေနခဲ့တာ သုံးည႐ွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
႐ြာလန္႔တာ ၃ည႐ွိၿပီျဖစ္သလို ႐ြာထဲက ေမာင္ဝန ဆုံးသြားသည္မွာလည္း သုံးည႐ွိေနၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ ႐ြာသား၏ တီးတိုးေျပာသံက ႐ြာကိုလန္႔ေနသည္မွာ ဝနပင္ျဖစ္မည္ဟု ေျပာၾကေသးသည္။
ထိုအခါ လူသဘာဝ အပစ္ပုံခ်တတ္ၾကတာေၾကာင့္ ဝန၏ ခ်စ္သူ "လူလူ"ဆိုသည့္ ေကာင္ေလးအား အပစ္ဖို႔ၾကေတာ့သည္။
"ဟဲ့ နင္တို႔ရယ္အဲ့မေကာင္းဆိုးဝါးက ငါတို႔႐ြာကိုရန္လိုေနတာေလ အဲ့ေကာင္ႀကီးကဝနပဲေနမွာ"
"ေတာ္ သူမဟုတ္လို႔ဘယ္သူလဲသူေသထဲက႐ြာလန္႔တာေလ သူကဟိုေကာင္ေလးေၾကာင့္ ငါတို႔ကိုရန္လိုေနတာေအ "
"ထို႔႐ြာေတာ့ဒုကၡပါပဲေအ လူလူကို႐ြာအျပင္ထြက္ခိုင္းထားလိုက္ရမလား သူႀကီးနဲ႔တိုင္ပင္အုံးမွပါေလ"
႐ြာသူအန္တီႀကီးေတြက ဟိုနားစုစု ဒီနားစုစုနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းအပ္ေၾကာင္းထည့္ေနေလသည္။
လူလူအား လမ္း၌ေတြ႕ရင္ေတာင္ မ်က္မုန္းေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္ၾကည့္ကာ ႐ြာလန္႔ရတာနင့္ေၾကာင့္ဆိုတဲ့သေဘာ႐ိုးအၾကည့္ေတြေပါ့ေလ။
ေလးရက္ည ေျခာက္လန္႔အၿပီးမွာေတာ့
လူလူဆိုတဲ့ေကာင္ေလးဟာလည္း အိမ္ဝန္းထဲက အပင္၌ ႀကိဳးဆြဲခ်ေ/သေနသည္ကို မနက္ လယ္သြားသူမ်ားကေတြ႕ရသည္။
သို႔ႏွင့္႐ြာ၌ ဝန/လူလူတို႔၏ ေ႐ွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ နာေရးအိမ္ႏွစ္အိမ္ျဖစ္ေနေလသည္။
ငါးရက္ညမွာပိုမို ဆိုး႐ြာစြာ ေျခာက္လန္႔လာသည္။
ေျခာက္ရက္ေျမႇာက္ေန႔၌ ႐ြာသိုဦးေလးႀကီးတေယာက္ေရာက္လာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
Oneshort Collection 🤎🍁
Short StoryOne shot Collection 🤎🍁 စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသပ်သပ်တာဖြစ်သည်။ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသပ္သပ္တာျဖစ္သည္။
