BELİRSİZ (Askıda)

Bölüm-2-

Evet! Bu da ikinci bölüm!

-------------------(⁠(⁠(⁠;⁠ꏿ⁠_⁠ꏿ⁠;⁠)⁠)⁠)----------------------

Nasıl bu kadar hızlı koşmayı ve kaybolmayı başarabiliyor?!! Sasuke koşmaya devam ederken cebinden telefonunu çıkardı ve birini aradı. Telefon birkaç çalışta açılınca karşıya doğru sitemli sesiyle konuşmaya başladı. "Beni nasıl bir oyunun içine soktun, İtachi?!"

"Sasuke ne oluyor? Neden nefes nefese kaldın?" Sasuke hislerine güvenerek sağa doğru koşmaya başladı. "Hah! Bir de soruyorsun! Bu bana söylediğin kız için okula gittim! Kızın abisi ölmüş, ailesi onu istemiyor, onu istememelerine rağmen hala sözünü tutuyor! Ağlama krizine girdi! Ailesi resmen onu evden kovdu! O da şuan koşarak her şeyden kaçıyor! Daha ne olabilir ki?!"

"Tamam-"

"Söyleyeceğin tek şey tamamsa ben kapatıyorum ve hislerime göre onu bulmaya çalışıyorum!"

"Sakin olur musun?! Konuşmama izin vermiyorsun ki!.. Adam göndereceğim. Sen de onu aramaya devam edeceksin." Sasuke göz devirmekle yetindi. "Anlaşıldı!"

"Sasuke onu başına bir şey gelmeden bulman lazım. Biliyorsun, bizim için önemli biri."

"Evet! Evet! Biliyorum! Şimdi beni rahat bırak ve koşmaya devam edeyim!"

"Sas-" Lânet! Şimdi antrenman yapıyor olabilirdim! İtachi! Sasuke içindeki hisle sola doğru döndü. Ben bu kızı nereden bulucam şimdi?! Son sürat koşmaya devam ederken karşısında hızla koşan sarışını gördü. Çok basit oldu! Daha hızlı koşmaya başlarken bir ara sokağın önünde onu durdurup kendine çevirdi. "Bırak beni seni aptal!" Sasuke onu ara sokağa çekti. "Hey! Ne yapıyorsun?! Rahat bırak beni ve siktir olup git!" Sasuke küfretmesini beklemiyordu. Şaşkınlıkla ona baktı. "Sen-" Sasuke daha fazla küfretmesine izin vermeyerek onun ağzını kapattı. "Sessiz olur musun?" Telefonu çıkarıp aynı numarayı geri aradı. "Buldum. Okula gidiyorum, birilerini yolla ve bizi al."

"Bana emretme! Ayrıca aferin. Sakın elinden kaçırma, pek rahat duran birisi değildir."

"Sen nereden biliyor-" Sasuke elindeki. Acıyla resmen tısladı. "Hey bu acıttı!" Kafasını kaldırdığında kimse yoktu. "Lânet olsun!"

"Ne oldu?" Sasuke hızla ara sokaktan çıkıp sola doğru koşmaya başladı. "Elimi ısırdı ve kaçtı!" Karşıdan kahkaha sesleri gelince telefonu İtachi'nin yüzüne kapattı. Önüne gelen ilk ara sokağa girip koşmaya devam etti. Ara sokaktan çıkınca Naruto ona çarparak durabildi. Lânet olsun! "A a! Nereye gidiyorsun? İnsanın eli ısırılır mı hiç? Çok ayıp." Naruto geriye doğru adımladı ama siyah saçlı çocuğun onu ters çevirip arkadan ellerini bağlaması ile uzaklaşamadı. "Sana beni bırakmanı söylemiştim!"

"Ben senden emir almıyorum, sadece seni koruyorum. Şimdi itiraz etmeden yürü." Naruto alayla sırıttı. Artık psikoloji diye bir şey kalmamıştı içinde. "Yürümezsem ne olur ki?" Sasuke onu hızla kaldırıp omzuna attı. "H-hey! Ne yapıyorsun?! Bu insan kaçırmaya giriyor! Beni yere indir!" Sasuke ağzından 'tch' sesi çıkarıp yürümeye başladı. Naruto ise debeleniyordu. "Rahat durur musun? Düşmek istemezsin herhalde." Naruto sinirle kollarını bağlayıp arkayı izlemeye başladı. Ona şaşkınca bakan insanları görünce 'ne bakıyorsun?' bakışı atıyordu. Kısa bir süre sonra okulun sokağına girince Sasuke onu yere indirdi. "Birilerinin bizi böyle görmesini istemem."