HIDDEN LOVE 🤍

30 15 6
                                    

"ඔයා තාමත් මෙතනද????"

හරියටම පැය භාගයක් ගිහින් තිබුනා ජිමින් එලියට එනකොට....ඒ වෙනකනුත් ජිමින් ආසම කෙනා බෙන්ච් එකෙ වාඩිවෙලා හිටියා

"ඔව්....ඔයා එනකම් හිටියෙ"

ජන්ග්කුක් චූටි හිනාවකින් කිව්වෙ ජිමින්ව තවත් සතුටු කරමින්...

"ඔයා කොයි වෝඩ් එකෙද?"

ජන්ග්කුක් ඇහුවෙ wheelchair එක පොඩ්ඩක් නතර කරලා...

"හතරවෙනි එකෙ"

"මමත් ඒ වොඩ් එකෙ තමා"

"ජන්ග්කුක්....අපි පොඩ්ඩක් පාර්ක් එකට යමුද"

"ආහ්...ඔයාගෙ කැමැත්තක්"

ජන්ග්කුක් ආයෙ wheelchair එක හරවන් ගියෙ පාර්ක් එක පැත්තට...දෙන්නගෙම පලමු හමුවීම

"ආහ්... පරිස්සමෙන්"

ජන්ග්කුක් හිමිට ජිමින්ව බෙන්ච් එකකින් වාඩි කලෙක පරිස්සමෙන්

"එක නෙවෙයි....මොකද්ද ඔයා ඉස්සෙල්ලා අහන්න ගියෙ"

ජන්ග්කුක් ටිකක් ඕනෑකමින් ඇහුවා

"හනෙ....එකත් මතක තියන් හිටියද"

ජිමින් ඇස් පොඩි වෙන හිනාව දැම්මා.... ජන්ග්කුක් ආසම ඒ හිනාවට....

"ඔව් ඉතින්....මොකද්ද ඔයා කියන්න ගියෙ කියන්නකෝ"

"මම අහන්න ගියෙ ඔයාට මොකද්ද තියෙන අසනිපෙ කියලා"

ඒ ප්‍රශ්නෙ ඇහුවත් හරි ජන්ග්කුක්ගෙ මුණ මැලවිලා ගියෙ හරියට සතියකින් මගෙ වතුර නොදැම්ම මල් පැලයක් වගෙ...මොකද ජන්ග්කුක් ඒ අසනිපෙ කියන්න කැමති උනෙ නෑ කාටවත්

" මගෙ..."

"මගෙ මොකද්ද?"

"මගෙ පපුවෙ හිලක් තියෙනවා"

"ආහ්....මට ..මට සමාවෙන්න ජන්ග්කුක්"

ජිමින් පොඩ්ඩක් දුකින් කිව්වෙ ජන්ග්කුක් දීහා බලන්.මෙච්චර පොඩි ළමයෙක්ට එච්චර දරුණු ලෙඩක් තියෙන එක ගැන ජිමින් සැහෙන්න දුක් උනා....

"එකට කමක් නෑ ජිමින්....ඉතින් ඔයාට මොකද්ද තියෙන ලෙඩේ"

"මම ඇක්සිඩන්ට් උනා..."

HIDDEN LOVE 🤍 || Jikook ||Where stories live. Discover now