အစ်ကိုဆိုသောဖြစ်တည်မှုအောက်
ကျရှုံးခဲ့ရခြင်းတွေသည် အကြိမ်ကြိမ်အခါခါအစ်ကိုပြန်ချစ်မလာမှာကိုကြောက်နေတာထက်အစ်ကိုဒီထက်ပိုပိုပြီးမုန်းသွားမှာကိုတွေးပူပြီးအခန်းတံခါးပိတ်အရူးကြီးတစ်ယောက်လိုငိုကြွေးခဲ့ရသည်မှာလည်း အကြိမ်ကြိမ်....
အစ်ကိုသည် "မုန်းတယ်"လို့ပြောလိုက်တိုင်းကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားဖြစ်နေခဲ့သည်ကို အစ်ကိုမသိခဲ့..
အစ်ကိုဆိုပြီးအစချီခေါ်ဆိုခြင်းတွေထဲတွင် ချစ်ခြင်းတွေ..နာကျင်ခြင်းးတွေ ...ဝမ်းနည်းခြင်းတွေ..မျှော်လင့်ခြင်းတွေကပ်ပါလာတာကိုအစ်ကိုတကယ်ပဲမသိနေခဲ့လျော့နေခဲ့သလား?
အစ်ကိုဆိုသည့်နာမ်းစားလေးကြားရုံနှင့်
အရှူးတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေခဲ့တာသူ..အစ်ကိုပြန်ချစ်လာမှာပါဆိုတဲ့တစ်ဖက်သတ်အတွေးလေးရှိခဲ့ပင်မဲ့ ရယ်စရာကောင်းလောက်အောင်အစ်ကိုကပြန်ချစ်မလာခဲ့ချင်းတွေသည်သက်သေ...ရူးနှမ်းခဲ့တာတွေများ
အစ်ကိုရှေ့ရောက်သွားသည်နှင့် မာနတွေသိက္ခာတွေအရှက်တရားတွေသည်
ဘယ်အချိန်ဘယ်နေရာမှာ ဘယ်လိုပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်လည်းကျွန်တော်မသိတော့ဂျီမင်းအစ ပတ်ခ်ဂျီမင်းဟုခေါ်သံအဆုံးကျေနပ်ခဲ့ရသူသာ..
ဒဏ်ရာတွေသာပေးတတ်ပြီး ဆေးပြန်မကုပေးတတ်သော CEOကြီးသည်သိပ်ကိုနားလည်ရခက်ပါသည်အစ်ကိုရဲ့အချစ်လမ်းသည် ကျွန်တော့်ရင်ဘက်ကြီးနဲ့ရင်းပြီးခင်းပေးထားသောလမ်းဖြစ်လို့နာကျင်ခြင်းတွေသည်ပြောမပြတတ်အောင်..
အချစ်ဆိုသည့်ဘာသာရပ်ကို အစ်ကိုနဲ့စတွေ့ချိန်မှစ၍ထူးချွန်စွာအောင်မြင်နေခဲ့ခြင်း
အစ်ကို့မျက်နှာလေး အစ်ကို့အသံလေးကြားရုံဖြင့်ရင်ဘက်အတွင်းရှိ
အကောင်ငယ်လေးသည်သူနှစ်သက်ရာသံစဉ်တစ်ခုနှင့်တွေ့နေသည့်အလားမြူးတူးခုန်ပေါက်နေခဲ့ခြင်းသည် ဟန်ဆောင်လုပ်ယူထားခြင်းတစ်စိုးတစ်စိမျှမရှိခဲ့ကျွန်တော်ဆိုတာ အစ်ကိုမျက်နှာလေးမြင်လိုက်ရရုံနဲ့
အရာအားလုံးကျောခိုင်းကာ အစ်ကိုရှေ့ဒူးထောက်နေမဲ့ဖြစ်တည်မှုမျိုးပါ....
YOU ARE READING
ကိုကို 💔 (အစ်ကို)
FanfictionOctober တွေကမလှတော့ပင်မဲ့ September တွေကတော့လှမှဖြစ်မှာလေ။