" မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ
Park Jimin !! "
" ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး "
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထြက္ေပၚလာေသာအသံမ်ားသည္ဟိန္းကနဲ။ေဒါသသည္အဆမတန္ထြက္ေနမည္ပုံစံ။အျခားအရာမ်ားကပုံမွန္ဟုဆိုနိုင္ေသာ္လည္းဤအခန္းအတြင္းရွိ
လူႏွစ္ဦးဟာပုံမွန္ေတာ့ျဖစ္မေန။
အဝတ္အစားမ်ားကေအာက္သို႔ျပန႔္က်ဲေနကာသူတို႔ႏွစ္ဦး၏ပုံစံကအေတာ့္ကိုဖရိုဖရဲက်ေနသည္။အေျခအေနကေတာ့အမွားမွားအယြင္းယြင္း။
" မင္းလုပ္ခဲ့တာမင္းမသိဘူးေပါ့ဟုတ္လား
ထူးဆန္းလိုက္တာ "
" ေတာင္းပန္ပါတယ္အစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" ေျပာစမ္း! ငါတို႔ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ၾကဘူးမလား "
" ကြၽန္ေတာ္တို႔ပုံစံကိုဘဲၾကည့္ေလ
အစ္ကိုဘာမွမမွတ္မိဘူးလား "
ျပည္လည္ကာၾကားခ်င္လာေသာစကားသည္ဤသို႔မ်ိဳးစကားေတြJeonကလိုခ်င္ခဲ့တာမဟုတ္။တဖန္ညကျဖစ္ခဲ့တဲ့အမွားမွားအယြင္းအေျခအေနေတြကိုလဲJeonကလက္မခံခ်င္။အခ်စ္မပါတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကိုလဲ
Jeonကလုံးဝသေဘာမတူ။
အဆိုးဆုံးအေျခအေနေတြက
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုလက္ထပ္ျခင္းတြင္Jeon ကအႀကိမ္ႀကိမ္ေခါင္းခါမိသည္။
Jeonသည္မွားယြင္းခဲ့ပါသည္။
" ေဆးခတ္ခဲ့တာမလား "
" ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ေဆးခတ္လိုက္တာ "
ေျဖာင္းး!!
Jeonသည္ပါးျပင္ႏုႏုအားရက္ရက္စက္စက္ပင္ရိုက္ခ်လိဳက္သည္။Jeonရဲ႕သည္းခံနိုင္မႈေတြကုန္ၿပီေလ။ေဒါသအလြန္ထြက္ေနလ်က္
ေရွ႕ကလူအားတစ္ခုခုလုပ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ေနပုံရသည္။ေရွ႕ကလူကအေၾကာမာစြာလုံးဝမငိုခဲ့။
လည္ထြက္သြားေသာမ်က္ႏွာသည္ေနာက္သို႔
အရွိန္မထိန္းနိုင္စြာေျခလွမ္းအနည္းငယ္ယိုင္မိလ်က္။ပါးျပင္သည္နီနီရဲရဲ။လုပ္ရက္သည္ဆိုသည့္စိတ္အားငယ္႐ုံကလြဲလို႔မ်က္ရည္ဝဲခဲ့သည္ကလြဲၿပီးJiminလုံးဝမငိုခဲ့။
" အစ္ကိုထပ္ရိုက္ခ်င္ေသးလား ရိုက္လိုက္ "
" အင္း ရိုက္ခ်င္ေသးတယ္ "
YOU ARE READING
ကိုကို 💔 (အစ်ကို)
FanfictionOctober တွေကမလှတော့ပင်မဲ့ September တွေကတော့လှမှဖြစ်မှာလေ။
