Chan
Bugün keyfim yerinde neden derseniz üç yıldır kovaladığım hırsız bu sefer avuçlarımda bugün onu parmaklıklar ardında göreceğim bu adam ne müze ne banka ne tarihi eser hiçbir şey fark etmeksizin her şeyi çalıyor ama bugün onu yakalayacağız chagbin ve felixle buraya geldiğimde tanıştım bin felixten hoşlanıyor ama açılmaya cesaret edemiyor bu günden sonra ona yardımcı olacağımı söyledim
B; unutma huyung lixe açılmama yardım edeceksin
C; anladım dedim önce şu oru*p* çocuğunu yakalayalım söz elimden ne geliyorsa yapacağım
Sonunda karakoldan çıktık polis ve birkaç dedektif daha sivil giyinmişti ve beklemeye başladık
.
.
.
Üç saat sonra hala birşey yoktu biraz daha bekledik ve talsizden yine sesi geldi robotik ses
G; sevgili polisler ve dedektifler beni beklediğiniz duydum kıyamam size ama şöyle bir durum var ben x müzesini soymuyorum ki ben z müzesindeyim:)
Arkasından gelen alarm sesleriyle telsizlerimize anında bilgilendirme geldi şerefsiz bizi kandırmıştı yine
hemen arabalara bindik belki bi umut ama ben onun çoktan gittiğini biliyordum yinede hızla kendi arabama bindim sokağı dönmemle yolda yürüyen birini görmem bir oldu frene asıldım ama yinede çarptım hemen kemerimi çözüp indim elinde bavula yolda kanlar içinde yatan genci gördüm hemen ambulans istedim umarım gölge denen şerefsiz yüzünden birde katil olmama
______
Dostunu yakın tut düşmanını sev...bekle böylemiydi'yi bitirir bitirmez bunu yazıyorum onuda okumayı deneye bilirsiniz
derdim ne bilmiyorum elim uyuştu ama bunu severek yazacağım ve tabiki her bölümün sonuna koyduğum 👇👇👇👇
Neyse yorum oy falan filan 👋👋👋👋👋 yakinda görüşürüz 😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGELERİN PEŞİNDE
FanfictionLütfen okurken oy vermeyi unutmayın Dedektif chan uzun zamandır peşinde olduğu gölgeyi sıkıştırdığını düşünüyordu ama bu gölgenin bir oyunuydu onları başka bir yere çekip tamamen çapraz bir müzeyi soymuştu dedektifler oraya doğru hızla yola çıkarken...
