bang chan x skz • straykids

there ain't no way we can be platonic

⚠ yetişkin içerik!!!! public unsurlar (gözetleme vs.)!! trans/kadın chan vs. içerir!!! ⚠

⚠top!changbin, bottom!chan⚠

---

İkisi arkadaş olarak mükemmel uyuma sahiplerdi, Changbin atılgan ve eğlenceli olanken Chan genelde pek konuşmayan, sadece izleyen ve içten içe çoğu kişiye nefret besleyen bir karakterdi. İkisini bir araya getiren şey de buydu aslında.

Changbin ve Chan ilişkilerinin aslında nasıl bir uyum içinde olduğunun farkındalardı. Sonunda kendilerini anlayan birini bulmanın rahatlığıydı ikisininde hissettiği, başka hiç kimsenin bedeni diğerininki gibi kendine uygunmuş gibi hissetmezken birine sarılabilmenin, hatta birçok açıdan kendilerini tüm çıplaklığıyla birbirlerine açabilmelerinin rahatlığıydı. Basitçe, ikisi tam anlamıyla en iyi arkadaşlardı.

Changbin doyumsuz küçük bir domuzcuktu, daima Bang Chan'ın yanındaydı ve ikisinin arasındaki kimya emsalsizdi, bunu kimse inkar edemezdi. O Changbin'le çıkma fikrine gülerken arkadaşlarının çoğu ikisinin zaten çıktığını düşünüyordu. Chan'ın bu konuya her gülüşünde Changbin'in kalbi kırıyordu aslında.

Bu yüzden Changbin ona karşı platoniklik içeren her bir duygudan kurtulmak istiyordu, sadece duygularını reddetmiyor aynı zamanda onlardan tamamen vazgeçiyordu. Kalbinin her gün Chan tarafından kırılmasından, sadece arkadaş olarak görülüp duygularının önemsenmiyor olmasından sıkılmıştı. Bu yüzden, duygularını bastırmak ve onları başka bir evrene belki de başka birine saklamak için ondan uzaklaşmaya karar vermişti. Düşüncelerinin yerini ona "Senden nasıl hoşlanabilir?" diyen bir düşünce aldı.

"Kimse -Chan- sana seni isteyecekmiş gibi bakmayacak Changbin."

Ne yazık ki, bu düşünce duygularını kontrol etmeyi onun için biraz daha basit bir hale getirmişti. Yanında olmadığı günler ya da ona kızdığı günlerde bununla baş etmek kolaydı. Birde diğer günler vardı, onu aklından çıkaramadığı günler. Bugün o günlerden biriydi.

Spontane gelişen günübirlik kaplıca gezisi artık Changbin'e aptalca bir kaçış girişimi gibi görünüyordu. Başlangıçta bunu sadece kendisi ve Chan için planlamıştı, ikisi için koca ve gürültülü şehirden ufak bir kaçış olacaktı bu gezi, Sonra iki arkadaş sekiz oldu ve şimdi o ve onun arkadaşlarım dediği altı kişi daha vardı.

Duyguları çılgına dönmüştü. Üstelik artık kaçamazdı bile. Bu tür bir durum için doğru kelime mahsur kalmaktı, orada mahsur kalmıştı. Kesinlikle öyle hissediyordu. Bu haftasonu sadece ikisinin olması gerekiyordu. Ayrı odalarda olsalar da bir şeyler yaparken birlikte olacaklardı, Chanla romantik bir şeyler yaşamak için bulunduğu zayıf bir girişimdi yalnızca.

Yatacak yerleri ayarlarkenki sorunlardan bahsetmiyordu bile. İçinden küfrediyordu. Birçok etkinlik için çifte rezervasyon yaptırmıştı ve bu nedenle bu hafta sonu onun için koca bir hayal kırıklığıydı. Changbin odaların düzenlenmesinde Chanla kalmayı teklif ettiğinde kimse bunu garipsemedi. İkisi arkadaşlık açısından en yakın olanlardı ve şimdi aynı yatağı paylaşıyorlardı. Tanrım, bu haftasonu Changbin için koca bir işkence olacaktı.

Kahretsin, zaten öyleydi. Grupça otele varır varmaz, herkes kaplıcaya koştu. Changbin odasına, odalarına, yerleşmeyi; oda servisi sipariş etmeyi ve geceyi uyuyarak geçirmeyi tercih ettiğini söyleyerek diğerlerinden ayrıldı. Chan diğerlerinden ayrı, kadınlar için olan bölümünde olsa bile Changbin'in ona katılması için adeta yalvarmıştı. Changbin ise sadece seni omuz silkti. Bu hafta sonunun ne kadar büyük bir hata olduğunu anlaması için Chan onsen'in tadını çıkarırken kendi kendine acımaya ve yalnız kalmaya ihtiyacı vardı. En azından dev bir bambu bölmenin sizi erkekler bölümünden ve dolayısıyla diğer çocuklardan ayırdığını bildiği için içi biraz rahattı.