My Snow White Girl (On Going)

Chapter 1

Eliana's POV

"Miss Eliana gising na po nandito na po tayo" ano bayan istorbo naman ehh nananaginip yung tao nandun na eh- WAIT! dumilat ako at tumingin sa bintana. Nandito na ko sa wakas makikita ko nanaman siya miss ko na siya kamusta na kaya siya *sigh* .

Nagpasalamat ako sa flight attendant nag stretch ako ng kamay ko at bumaba na ng eroplano, tumingin ako sa wrist watch ko ilang oras din pala ang biyahe papunta dito sa pilipinas. Hinanap ko si mama sa labas ng airport sabi niya kasi siya susundo sakin nasan na kaya siya.

BTW I'm Eliana Marie Morris, call me Eli na lang. I can speak tagalog kapag nasa bahay kasi kami dapat magsalita ng tagalog at mas comfortable magsalita ng tagalog. I'm 16 years old, I studied in US, I stay there since I was in Grade 4, my parents sent me there cauz of what happened 5 years ago, and I dont want to talk about it. I came here because of one person........

Nung makita ko si mama lumapit agad ako sakanya at niyakap siya. "Snow ihja namiss kita, kamusta ka na?"Snow ang tawag sakin ni mama I don't know why but I think it too childish.

Humiwalay ako sa pagkakayakap kay mama. "Ok lang po ako mama namiss ko din po kayo, uhmm mama kamusta na po siya?" bilang lumungkot ang nakangiting mukha ni mama.

"Ganun pa rin siya anak wala paring pinagbago, wag kang magalala magiging ok din siya. Halika na umuwi na tayo ibigay mo na yang maleta mo kay manong." ngumiti ako sakanya at binigay ang maleta ko kay manong at pumasok na kami sa kotse.

Habang nasa byahe kami iniisip ko pa rin siya, huli ko siyang nakita nung bata pa ko pagkatapos nun pinapunta ako nila mama sa States kasama sila lola. Hindi ko namalayan tumulo na pala ang luha ko pinunasan ko yun bago pa makita ni mama na umiiyak.

"Ma'am nandito na po tayo." sabi ni manong. Huminga ako ng malalim at lumabas ng kotse. Totoo pala yung mga napapanaginipan ko ito talaga yung bahay kung saan kami lumipat years ago. Ngayon naaalala ko na yung una kaming lumipat dito nawala daw talaga ako sabi ni mama. Pumasok na kami sa bahay.

"Snow 'lika na, ihahatid na kita sa kwarto mo. Ay oo nga pala anak medyo iniba ko yung kwarto mo medyo nilakihan ko kasi nung huli ka nandito bata ka pa. Pero wag kang magalala nandun pa rin yung mga gamit mo dati." tumango na lang ako sakanya at sinundan sa pataas.

Lalabas na sana si mama sa kwarto ko nang may sinabi siya

"Ay oo nga pala Snow inenroll na kita sa Wilson University next month so be ready, aalis na ko pupunta pa ko sa office may aayusin lang ako pag may kaylangan ka sabihin mo lang sa intercom. Sige na aalis na ko magpahinga ka na." tumango - tango na lang ako pagod din ako. Hmmm Wilson University? parang pamilyar yung name ng school.