KELEBEK ETKİSİ

3 : Kelebek Etkisi

Severus, Hermione'yi yakından takip ederek ofisine doğru yürüdü.

Bu yolculuk sırasında sessiz kaldı, içten içe tüttürmekle fazlasıyla meşguldü

"Yabancılara karşı kibar ve yardımsever olmak bunu gerektirir ! Neden bu sinir bozucu ve konuşkan birinci sınıfa rastlamak zorundaydım ? Sessizdim, huzurum vardı ve Bayan - ben - her - şeyi - bilen   bütün büyücülük dünyasını kapıma getiriyor ! Ah, umurunda değil, spot ışıklarının alışık olduğu ha ! Kendimi gazetecileri kovmak zorunda bulduğuma inanamıyorum !..."

Tarlayı geçtikten sonra nihayet evin kapısına geldiler.

Asasıyla kapıyı açtı ve girişin hemen karşısında, merdivenlerin altında bulunan ofisine gitmek için içeri girmeye devam etti.

"Pekala bu, en azından artık asamı kullanabileceğimi söylendi... Ve bana karşı çok fazla kırgınlığı olmayan Arthur'u tekrar görebildim... Bu en az bir tane yapar !... Pekala, iki Granger'ı da sayarsanız... Beni tekrar gördüğüne gerçekten sevinmiş görünüyordu ! Hey, neden bahsediyorum, onun yüzünden başım belada !"

Bu sefer söylenmemiş bir kelime yardımıyla ofisini açarak masasının arkasına geçti ve sonunda geçmişte onunla iyi bir hamle yapmış gibi görünen eski öğrencisine döndü.

Ellerini sıkıca önündeki mobilyaya koydu ve genç kadının kehribar rengi irislerine baktı, ona bağırmaya hazırdı... Yapamadı... İç çekerek,  Severus sonunda çok sakin bir sesle  muhatabından çok onun için

- Bir kabusun ortasında olduğum ve sonunda çalar saatimi duyacağım izlenimi edindim...

- Şey... Korkarım ki iyi ve gerçekten uyanmışız efendim...

Karanlık büyücünün tavrı karşısında kaybolmuş görünen Hermione utangaç bir şekilde cevap verdi.

- O zaman yeniden "Bay Snape" oldum !

Hâlâ başkalarını korkutabileceğini görünce, dudaklarının kenarında çok hafif, keyifli bir sırıtış oluştu.

Genç kadın bunu fark etmişe benziyordu, çünkü biraz rahatladı, sonra yumuşak bir sesle

- Gerçekten üzgünüm, basit bir tartışmanın özel hayatınıza bu kadar etki edebileceğini düşünmemiştim...

- Yani "kelebek etkisini" bilmiyor musunuz ?

- Bir kasırgaya yol açabilecek kanat çırpan bir kelebeğin? Evet biliyorum...

- Aynı prensip. Basit bir tartışma, başlı başına bir medya felaketine yol açan saf bir nezaket eylemi yaratır !

- "Öyle diyebilirim ki, olan bir kasırga değildi..."
-Hermione usulca mırıldandı, Severus cevap veremeden sesini yükselterek.- Yine de üzgünüm, sizi temin ederim ki, sizi tekrar gördüğüme o kadar sevindim ki, bunu sevdiklerimle paylaşmak için konuştum...

- Evet evet, güzel, seni affetmemi istediğini anladım. Böyle oyuncu  davranmayı bırakırsan yapmaya hazırım.

Severus cümlesini bitirirken kollarını önünde kavuşturdu ve sonunda eski öğrencisinin garip yüzünü artık görmemek için pencereden dışarı baktı.

Hermione şaşırmış görünüyordu ve durumunu gizlemeyen bir sesle tekrarladı

- Oyunculuk mu ? Afedersiniz ?

- Masum oynamayı bırak. "Çevrendekilere söylemek isteyecek kadar mutlu olmadığını" çok iyi biliyorum ! -dedi, bunun gülünç olduğu fikrini vurgulayarak.- Beni canlı gördüğüne şaşırdın ve yardımcılarına haber vermek için acele ettin. "Korkunç Profesör Snape'i kurtarmayı" başardığınız için çok mutlu olmalısınız !