POV GIGI
Ik word wakker en Kaj is weg. Ik ga recht op zitten en roep hem, geen antwoord. 5 minuten lang luister ik naar de stilte, tot ik schrik van me telefoon.
Samuel ; Gi hallo....?
Gigi ; Sam hoi, waar ben je ?
Samuel ; Bij de jongens, kan ik straks naar je toe komen?
Gigi ; uhm tuurlijk, maar Kaj en ik zouden uit eten gaan....
Samuel ; Dat heb ik allemaal al geregeld, ik zie je zo.
En hij had opgehangen. Deze jongen is vaag echt super vaag. Ik stap uit bed en loop richting de douche. Na een hele lange douche, kleed ik me om en doe een beetje mascara en me haar in een staart.
na 3 uur gaat de bel. Ja het is Samuel. ik laat hem in. 'Hoi' zegt hij terwijl hij binnen stapt. 'hey'. We lopen naar de bank en laten ons zelf erop neer ploffen. 'dus waarom wilde je met me praten' ik probeerde een fake glimlachje op te zetten maar het lukte niet. ' Over ons.... uhm jou, nou eigenlijk over mij ' ik kijk hem aan en antwoord niet. ' Ik ben echt verlieft op je Gi, en ik dacht altijd dat jij dat ook was op mij maar het niet aan me liet zien. Ik baal er zo van dat ik niet de 100% voor je ben gegaan. Nu heb ik spijt. Je bent lief, soms zelfverzekerd, aardig, grappig echt alles waar ik me leven mee zou willen delen. ' ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, ik laat me hoofd zakken en kijk naar de grond. ' Maar Gi kijk me aan.. ' Hij tilt met zijn vinger me hoofd omhoog. ' Ik hou van je en nu niet gelijk gaan denken dat ik je van Kaj ga afpakken. Kaj is een goede jongen en een van me beste vrienden. Ik zou geen van jullie beide pijn willen doen. Maar ik moest het kwijt en nu weet je dat ik stapel op je ben..' Hij draait weg en ik zie een klein traantje over zijn wang glijden. Deze jongen heeft gevoelens voor mij en hij durft ze te tonen. Diep van binnen voel ik me schuldig, maar Kaj maakt me gelukkig. Hij is het eerste vriendje van me die echt me op allerlei momenten blij kan maken. ' Sam.... ' 'je hoeft niks te zeggen' terwijl hij dat zegt, staat hij op en loop richting de deur naar buiten.
Samen met Kaj zit ik op een terrasje. Hij maakt me echt heel de tijd aan het lachen. Zijn lach is perfect, ik kan heel de tijd naar kijken. Ik geniet van het laatste beetje zon wat schijnt. Na 1 uur hebben gezeten gaan we richting Rembrandts plein. Kaj zegt dat daar een heel goed restaurantje zit. Dol gelukkig lopen we hand in hand door het drukke Amsterdam. Terwijl we lopen zien we opeens 2 meisjes naar ons te gelopen. ' Uhm Hey Kaj ' zegt het meisje. ' Hey dames, wat is er ?' 'Mogen we met je op de foto ?' 'tuurlijk !' zegt hij. Ze maken selfie's en ik sta er maar een beetje te kijken. 'Moet ik een groeps foto maken ?' vraag ik. De meisjes kijken elkaar aan en schudde ja. Ze poseren en ik klik op het knopje. Kaj vraagt nog allemaal dingen aan ze. Het blonde meisje is echt mooi. En ik weet dat Kaj dat ook vind. Voel ik me nou jaloers? Ben ik jaloers op fans? Blijkbaar wel. Ik voel opeens een arm over me schouders vallen. 'Nou dames het was wel even gezellig , maar wij moeten gaan. Ik zie jullie snel ! ' 'Mogen we nog snel een knuffel ' Kaj haalt zijn arm weg en loopt ze toen. Terwijl Kaj het blonde meisje knuffeld staat haar gezicht naar mij gericht. Ze kijkt me arrogant en boos aan. Ik draai weg. Die jaloerse fans altijd.
________________________________________________________________
Hallo :)
Ik ben echt blij met jullie, dat jullie deze fanfictie lezen.
maar ik weet niet of ik nog wel wil doorgaan. Ik heb meer ideeen maar niet voor deze story.
Dus, zet in de reacties of ik door moet gaan of een nieuwe beginne...
xx IadoreAngelique
