Giriş

1 0 0
                                    

İnsan kim?

İnsanlar kaç?

İmsanlar bozuk mu?

Para gibi mi?

Peki insan gölgeleri? Onlar? Onlar nasıl? Bi kişinin gölgesinde saklanmak nasıl duygu? Biliyor musunuz ben defalarca yaşadım.Usanmadan bıkmadan.İnsanlar bozuk değildir.

Ben onun gölgesinde saklanmayı çol seviyordum.İnsanlar tarafından en çok konuşulan bendim ama ben kimseyi umursamazdım.Anne baba bile bazen insanları anlamıyordu.

Ben Saye'nin gölgesinde saklanırdım.Onunla tanışmak çok istiyordum,ama bozuktum ben.Ben ateştim,ona yaklaşırsam kurtulmazdı benden.

"Gel"

"Gelemem."

"Neden?"

"Senin ateşinden korkuyorum."

"Adem bile korkmadı,senin kormanı sağlayamam."

"Ben Yusufum.Ben seni korurum."

Koruyamazdı.Ben kendimi bile koruyamıyordum.O nasıl koruyacaktı beni? Yanıma yaklaştı.
Ellerimi tutmak istiyordu.

"Hayır,olmaz."

"Niye olmasın?Biz varız. Sen ve Ben.

"Saye mutluluğu hakkediyordu.Ben mutluluk ne bilmiyordum.Sayeyle tanışmak istiyordum.Onun ateşinde yanmak. Beyaz mı yüzü? Susturulmuş gece,konuşamıyormuş gece.

Çünkü gece insanların sesi,susturulmuş çocukların sesi.Annelerin sesi,kız çocuklarının çığlıkları.

"Kapıyı aç,seni iyileştirmem gerek Saye."

"Açarsam,yanarım."

"Ben seni iyileştirmek için herşeyi yaparım."

Yine ses.

Yine ses.

Yine o ses.

Duyduk.

O sesi duyduk.

Bozuk ses.

O sesi susturmamız gerek.

Kadınlar gülsün.

Dışarı çıksın.

Ama kimse duymaz bizi.Bizim gibi kadınları.Erkekler çok sessiz.Erkekler ağlamaz.

Neden herkes böyle düşünüyor? Erkekler ağlayamaz mı?

Orman çok karanlık,orman sigara kokuyor,orman yeşillik kokuyor,tıpkı gece'nin kokusu gibi.Orman çok sessiz.Aslında orman konuşuyor,ama susuyor.O sadece insanları izliyor,izliyor.

Ama ses çıkartamıyor.

Yine o ses.

Yine ses.

Yine ses.

Sessizlik.

1...2...3... başlıyoruz...

Hayır sus,susman gerek.Bu devir böyle.

Aynaya bakıyorum,kendimi görüyorum.Korkuyorum.

Ben kendimden korkuyorum...

Korkuyordum...

Çünkü sen korkaksın...

İnsanlar seni anlamıyor.İnsanlar seni dinlemiyor.

Bebek doğar,annesi onu kucağına alır,bebeğini öper,koklar onu.Ben koku ne bilmiyordum.

"Yaklaşma bana..."

"Saye..."

"Yusuf..."

Biz birlikte olucaz.Bizim mutluluğu hakkediyoruz,biz gülümsemeyi hakkediyoruz.Biz.Biz.Sen ve Ben...

1...2...3...

Hazırmıyız? Hikaye yeni başlıyor...






Herkese merhaba.Nasılsınız?Umarım iyisinizdir.Yeni hikaye,yeniden ben.Ben geldim.
MÂHÎ... Çok heyecanlıyım....Uzun hikaye olmasi dileğiyle...

Çok mutluyum...

1.bölüm çok yakında...

Seviliyorsunuz🌻

Instagram-mavininborasi
Twitter-mavininborasi
Wattpad-mertmavimsi

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 03, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MahiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin