Chapter 4

50 11 2
                                    

Gwen’s POV

I really can’t believe to what I have read… Hindi ako makapaniwalang kayang gawin sa akin ito ni lolo.. well ito na nga nagawa na niya… ahhhh….

Even for once, hindi ba niya kayang i-consider ang very fragile and sensitive feelings ko… Sige tawagin niyo na akong OA pero pagbigyan nyo na ako. Ano ba naman kasi ang mararamdaman mo kung malalaman mong…. Ahhhhhh I can’t even tell it to myself…sa inyo p kaya?

Malalim na ang gabi pero di pa rin ako makatulog…. Ahhh kakainis ang dami dami ko nang naiisip na plano…. Kung magpapakamatay ako masyadong harsh naman yun para sa akin… torture na nga ako ngayong nabubuhay ako pati ba naman sa ending ng buhay ko torture pa rin…. Ahhh hindi pwede…

Knock! Knock! Knock! Dito ako ngayon sa labas ng kwarto ni Daddy..

I heard daddy says “Come in.”

Daddy: “What brought you here?..... I shouldn’t asking this question to you…” sabay tapik nya sa kama nya… signal na pinauupo nya ako sa tabi nya..

Di ako sumagot at nag-sad face na lang ako at umupo sa gilid ng kama niya…

“Gwen…” sabay haplos sa buhok ko… “Your lolo knows whats best for you… siguro sa ngayon di mo maiintindihan pero sooner pasasalamatan mo pa siya…”

“Bakit ka pumayag dad? Naging masunurin naman po ako sa inyo ni lolo… Akala ko makatapos lang ako ng pag-aaral at matutunan ang pagpapatakbo ng business eh magiging okay na ang lahat pero hindi pala….” pinipigilan ko ang sarili ko para hindi umiyak pero tumulo na lang ng kusa ang mga luha ko habang niyakap ako ni daddy.

Habang magkayakap kami ni daddy, nakita ko na may maleta sa gilid ng closet niya… Ayokong magtanong dahil baka hindi ko magustuhan ang isasagot niya pero di ko napigilang magtanong… “Dad aalis ka ba?”

Hindi siya sumagot… ipinatong niya ang mga kamay niya sa balikat ko habang magkaharap kami at saka humalik sa noo ko.. “Take good care of yourself and your lolo anak.”

“Pero dad wag ka munang bumalik don…. Kailangan pa kita.. kailangan mong paki-usapan si lolo na wag nang ituloy ang balak niya..”

“Alam mo namang kailangan na akong bumalik sa China… Medyo nalulugi na kasi ang negosyo natin don at kailangan ko itong i-recover.”

Paglabas ko ng kwarto ni daddy lalo pa akong nalugmok….. Masama ba akong tao? Huh sagutin niyo ako… OO ikaw wala nang iba….. Bakit ako pinarurusahan ng ganito…


Please vote and comment po

Oh My Guard!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon