Kabanata 9
One week ago nang nakakalipas matapos kong sampahan ng assault si Duke sa ginawa niyang harass sa kapatid ko. Ramdam na ramdam ko ang bawat tibok ng puso ko nang makabalik ako sa school. Halos sa four weeks... Ngayon lang ako nakatapak dito. Malalim ang iniisip ko... Inaalala si Michelle kung maayos lang ba siyang nag papahinga sa unit ng mag-isa.
I lied to her.
Hindi ko sinabi sa kaniya na sinampahan ko ng kaso si Duke dahil alam kong cocomprotahin lang niya ako sa gagawin ko. Ayoko naman habang buhay siyang ganiyan... Kailangan niyang mag-aral... Kailangan niyang bumalik sa dati. I once ask her to go in school but she was just hiding to me.
Halatang kinakabahan siya kada sabi ko ng school. She was traumatic on something... Gusto kong malaman kung ano 'yung mga 'yon.
"Welcome back, Ma'am..." sabi sa 'kin ng isa kong studyante na nakangiti na binati ako.
I smiled towards him pero naagaw ng atensyo ko nung tawagin ako ni Rivera mula sa second floor. I waved from her at saka nakapag desisyon na umakyat. Nakita ko siyang nakangiti at sinalubong ako ng yakap.
"Pumayat ka..."
I just smiled quitely and tried to pretend that I didn't hear that. Alam ko naman sa sarili ko na may nag bago... Dahil aware ako... Aware akong may nag bago sa istura ko dahil 'yung buhay ko nagiging komplikado.
"Ayos ka lang ba? Bakit parang hindi ka man lang masaya na nakabalik ka na dito sa school?" Rivera lean her hand in the railing at saka tumingin sa 'kin.
"I'm fine. Kamusta pala 'yung process ng pagtuturo mo maayos lang ba?"
She shrugged. "Wala naman pagbabago... Malapit na rin mag exam ang mga bata kaya mejo less stress na sa pagtuturo... Self-study na lang sila..."
"Sira..." sabi ko. She chuckles. Akala ko magiging masaya ako kapag nakabalik ako... Pero hindi... Iba 'yung nararamdaman ko. Na parang hindi sapat 'yung nakabalik lang ako dito... Parang may gusto pa akong bumalik sa dati.
"I'll be back, kain na lang tayo dinner mamayang 12PM. Okay?"
I simply nodded to her. "Okay..." Tumayo siya at binesohan ako bago niya kunin ang lesson plan niya at'saka umalis.
I'm alone again...
Pumunta muna ako ng office ko at tinignan ang mga schedule ko sa pagtuturo. Simula nung na suspended ako dito nag bago ang mga scheduled. Mabuti na lang talaga at hindi nakalat ang issue kung bakit ako na suspended. Thanks for Ma'am Lustre not letting them to know what was really happened.
Nagising na lang ako nung may kumatok sa door office ko. Nakita ko si Kenneth na nakangisi... Ilang linggo ko narin hindi nakikita mga kaibigan ko hindi ko alam kung may nalalaman ba rin sila sa takbo ng buhay ko ngayon. Umayos ako ng upo at bumuntong hininga.
"Long time no see, Aurora..." He said with his grinning face.
"Hey..." Walang gana kong sinabi. Sa huli naming kita alam kong mejo naging unfair ako para sa kanya. Alam kong tinanggihan ko siyang makipag dinner kasama ako. Hindi ko alam kung bakit ngayon lang siya nag paramdam. Hindi ko naman siya masisisi kung busy siya sa trabaho niya.
"Okay ka lang?"
I simply nodded to him. "Okay... How are you?"
Umupo siya sa upuan at humarap sa akin. He was wearing a plain white T-shirt at pinatungan niya ng black polo. Kakagaling lang siguro sa trabaho.
"Fine... Nothing chaned. Sorry kung ngayon lang ako. Nabalitaan ko kasi na may nangyayari between you and your Mom... Totoo ba?"
"Yeah, it's true." Hinawi ko ang buhok ko at'saka tumingin sa kaniya ng seryoso. Hindi ko alam kung kanino niya nabalitaan pero that's not a matter from now. "Pero okay lang naman kami... Family problem."
BINABASA MO ANG
Tomorrow Is Pain (Dominguez Series #03) (COMPLETED)
Short StoryAurora is the kind of person who almost absorbs all the difficulties she faces. She has no idea to whom she will turn, when her troubles will be solved, or when she will be content. Started: August 25, 2022 Ended: October 31, 2022 This is a short st...