Yüzüne bakmadan kafamı önüme eğdim.
Babasız büyüyemez çok kötü bişey.
Eliyle kafamı dikkatlice çenemden tutup kaldırdı.
" iyi misin?"
" değilim." dedim.
" Berk mi bişey dedi?"
" hayır." dedim.
" peki." dedi sarıldım ona oda bana sarıldı.
" güzelim bekle hemen geri geleceğim."
Dedi ve gitti beş dakika sonra elinde çikolatayla geldi.
" al bakalım." dedi.
" sağol." dedim büyük bir mutlulukla.
" rica ederim. " dedi.
Çikolatayı hemen yedim.
" gel buraya." dedi ve başımı göğsüne yaslamamı sağladı elini belime koydu onun kokusunu içime çektim.
" özür dilerim." dedim.
" ne için?"
" boş ver. " dedim.
"peki." dedi sanki kollarında kaybolmak istiyormuş gibi ona sokuldum kokusu iyice burnuma ulaşmıştı.
" çok güzel kokun." dedim.
" seninde." dedi.
" hadi terasa çıkalım bunaldım."
Dedim.
" peki Asiye hanım." dedi.
Yukarı çıktık bazı konuşmalara şahit olduk.
" kurtulamaz mı?" dedi Ekim.
" hayır anneciğim, kurtulamaz biz burada sadece onun ömrünü uzatıyoruz. "
Gözlerim doldu.
" ona söyleyecek misiniz? " deid Ekim.
" hayır kesinlikle, eğer söylersek olmaz hastaya nasıl ölüceksin deriz?"
" doğru." dedi.
" Asiye ölücek." deid Ekim dengemi kaybeder gibi oldum biri geldi ve beni tam kalbimden vurdu...
" Asiye?" diye fısıldadı Doruk.
" gidelim. Kaçalım." dedim.
" Asiye..."
Odaya indim yavaş yavaş.
" ne olur ölmeden
önce ki tek isteğim! "" ölmeye... "
" kendini kandırma!"
Ağlamayan başladık sarıldık sarılarak ağladık.
" ne olur." dedim.
" ama... "
" lütfen." dedim.
"peki." dedi hazırlandık heh9rkese tek tek notlar bıraktık.
" gidelim." dedim.
" gidelim." dedi.
" ama önce abimleri görmem lazım."
" peki." dedi beni kümese götürdü.
" abi!" ona sıkıca sarıldım.
" abiciğim?"
" abim." dedim.
Ondan ayrıldım.
Herkesle vedalaştım ama gittiğimden haberleri yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Aşk
FanfictionDUY BENİ VE KARDEŞLERİM HİKAYESİNİ YAZMAK İSTEDİM UMARIM SEVERSİNİZ İYİ OKUMALAR... Yapılan zorbalıklar, yenen haklar, ezilen insanlar, masum insanlar bunlara dur denilebilir mi? Asiye ve Doruk bunları durdurmaya çalışıyor sizce becerebilecekler mi?