DOOD 2

Hoofdstuk 1

'Hiep hiep hoera!' riepen Astria en haar vader Martin in koor. De kaarsen die in de zelfgebakken taart waren geprikt, doofden toen Alisia ze uitblies. 

Het was een chocoladetaart met frambozen mascarpone; haar favoriet. 

Astria's gedachten gingen naar haar moeder. Wat wou ze hier graag bij willen zijn.  

...

Nadat de helft van de taart was opgegeten, liep Astria naar de televisie en drukte op het rode knopje. De tv flitste aan op het NOS journaal. 

Deze middag werd er een meisje vermoord, midden in het bos. Ze lag daar hoogstwaarschijnlijk al een jaar. Onderzoeker Natalia vertelt er meer over. 

'Ja, wat kan ik zeggen. Het lijk laat zien dat ze er inderdaad al ongeveer een jaar ligt, ze heet Stacy Waterson. Het is best een beetje vreemd dat haar familie en kennissen haar niet als vermist hebben opgegeven. Verder heeft ze een bepaald teken op haar hand dat eruitziet als een cirkel met een "H" erin. Er is een vermoeden dat dat aangeeft dat ze door een soort... sekte is vermoord, alleen zouden we dan ook een motief missen. Vingerafdrukken en DNA is van het lichaam afgespoeld, door regen. Voor de rest valt er niet zo veel te vertellen.' 

Bedankt, Natalia. 

Intussen was de aandacht van Martin en Alisia al naar de tv gegaan en staarden ze naar het beeldscherm. 

Herinneringen flitsten even voorbij, maar de stem van hun vader haalde ze terug naar de realiteit. 

'Zat ze bij jullie op school?' vroeg hun vader, terwijl ze alle drie keken naar de foto van haar die werd laten zien. 

Astria haalde haar schouders op, maar Alisia knikte. 'Ik heb haar een aantal keren door de gangen zien lopen, maar voor de rest weet ik niet zo veel over haar.' 

'Laten we over iets anders praten,' zei Astria, die het onderwerp probeerde veranderen. 'Het is tenslotte je verjaardag. Dus... naar welke film kijken we?' 

~*~

'Heb je het gehoord?' vroeg Emilia. 'Dat meisje die ongeveer een jaar geleden volgden, in het bos, is vermoord.'

'Door wie?' vroeg Amilia. 

Emilia keek met een angstige, maar doeltreffende blik naar Amilia. 

'Je denkt toch niet dat...' Amilia hoefde haar zin niet af te maken; haar oude zus knikte. 

Emilia pakte haar mantel en liep richting de deur. 

'Wat ga je doen?' vroeg Amilia en ze stond op, pakte haar eigen mantel en ging naast haar staan. 

'Naar de bieb,' antwoordde ze. 'We moeten die Kroon vinden en snel ook. Voordat het te laat is.'