Proloog

10 5 11
                                    


2014

Twee schimmen liepen in het bos. Het was er koud; de ijzige wind kwam op met een snelheid op hun af, maar verdween net zo snel. 

'Daar,' fluisterde de één. Hun blik ging naar een meisje, met blond haar. Ze had zwarte Nikes aan en haar bruine ogen hadden de kleur van melkchocolade. De twee gedaantes schatte haar leeftijd;  ze zag eruit als een meisje van twaalf. 

Samen liepen ze op haar af, op het punt om toe te slaan. 

Ze schrokken en stonden plots stil staan toen hun vader voor hun stond. 

Beide schimmen keken geërgerd; ze wisten dat hun vader hen een preek zou geven. 

'Jullie weten dat jullie niet mogen moorden zónder mijn toestemming!' zei hij boos en zijn wenkbrauwen namen een bepaalde houding aan waardoor hij een boos gezicht liet zien aan zijn twee dochters.

'Maar ze weet over ons! En de informatie die ze heeft is waardevol!' zei de eerste dochter, en ze keek haar vader smekend aan. 

'Nee, ik heb er genoeg van, het enige waar jullie achteraan gaan is die stomme Kroon en jullie raken er geobsedeerd mee. Ik zeg dat jullie ermee stoppen. Ik wil het niet meer zien.'

Hun vader verdween in het niets en de twee dochters keken elkaar twijfelachtig aan. Moesten ze de klus klaren of laten zitten? 

Ze kwamen tot de oplossing; het meisje lieten ze gaan, maar de Kroon? Dat nooit. 

DOOD 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu