on yedinci bölüm

329 32 1
                                    

"jeongin sallama şu bacağını ben titredim resmen, hyunjin çocuğu öldürecek gibi bakma baban sana bakıyor, lan lan minho olm napıyorsun manyak mısın kesicem işareti  ne saçmalama, seungmin tutsana kocanı masayı yiyecek stresten, hayır changbin ve jisung cocuğu burada tehdit etmek yok."

felix hepimize birden laf yetiştirirken ben hala stresli bir şekilde bacağımı sallıyordum. bunun ve homofobik ailesinin burada olması saçma geliyordu, o it kesinlikle bir şey planlıyordu.

"jeongin sakin ol elimizde fotoğraf var bir şey yapamaz."

"burada olması bile stresli, gergin, kötü hissetmeme sebep oluyor jisung. imkanı yok bir şey planlıyor bu."

adım kadar emindim bir şey yapacaktı. telefonuma gelen bildirim ile önce bakmadım sonra üst üste gelince changbin bak şuna diye bağırmıştı. aynı anda hyunjin de bacağıma tam anlamıyla tekme attığında ona dönebilmek aklıma gelmişti. telefonunu gösterdi, mesaj yazan kişi o'ydu.

●●●

hyunjin'im:
bana kalırsa büyük bir sorun

siz:
neden öyle düşünüyorsun ve yazıyorsun? söylesene bunu

hyunjin'im:
jeongin aklımda bir şey var
ve babam açıklamadan söylemem yasak
sadece tek istediğim o olmaması
çocuklar duysun istemedim 

siz:
gizli gizli söylesen
ya da yaz iste kim görecek?

hyunjin'im:
babam bir yerde bile görmicem dedi
korkutucu saseng olayları boş ver
bekle

telefondan başını kaldırıp bana baktı. yaka kısmımdan tutup beni kendine çekti ve kulağıma eğildi.

"felix'in amcası yıllar önce birisiyle işlerini ayırmış ve babam o kişi kimse şu an onla anlaşma yapmayı planlıyor burada, tabii olduysa."

"ne? lütfen şaka olsun? jun-dae'nin ailesi olacak değil ya?" dedim sasirarak.

"sorun şu ki gelen herkes babamla eşinin dostu ve yan şirketler jun-dae'nin bizle bir alakası yok. bundan dolayı böyle düşünüyorum, tanrım."

başımla onu onayladım ve telefona geri döndüm.

●●●

jeongin:
şaka olsun lütfen
umarım öyle bir şey olmaz
uzaktan akraba bile daha iyi

hyunjin'im:
bir zamanlar
maalesef onla takıldığım için ailesini az çok tanıyordum tabii ki ve ailesi ortak falan olursa şirket iflas eder o kadar sömürgeci bir aile bu

jeongin:
çocukları da kendisi de bok gibiler o zaman hiç sevmiyorum böylelerini

hyunjin'im:
babamla konuşmalı mıyım?

jeongin:
hyunjin bu koskoca şirket sana kalacak
burası senin mirasın
bazı şeylere karışman gerek
özellikle bu konuda
geleceğini düşün

hyunjin'im:
düzeltme
geleceğimiz

jeongin:
doğru
geleceğimiz
şimdi gidip şu işi halleder misin?

hyunjin'im:
benimle gelmek ister misin?

jeongin:
ben ne yapacağım tam olarak

nepenthe, hyunin ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin